همانطور که گفته شد، شهرهای هوشمند، اکوسیستم های پیچیده ای هستند که به حوزه های مختلف فناوری، اجتماعی، سازمانی و کسب و کار تقسیم می‌شوند. درک راه اندازی فن آوری ها و اهمیت نسبی آنها در اکوسیستم، نیاز به درک رضایت کارکنان کسب و کار و تأثیر آنها بر روی بازار شهر هوشمند دارد. 
افزایش شهرنشینی، توسعه و رشد شهرهای جدیدتر و تجدید ساختار طبیعی زیرساخت ها در شهرهای امروزی به این معنی است که بازار شهر هوشمند روز به روز در حال رشد و بزرگ شدن است.
از آنجا که قلمرو و اندازه بازار شهر هوشمند به سختی قابل اندازه‌گیری و تخمین زدن است، می‌توان رنج 300 تا 700 بیلیون دلار را برای آن در نظر گرفت.
به عنوان مثال، یک گزارش بازاریابی توسط وزارت تجارت و صنعت بریتانیا  می‌گوید: «ما برآورد می‌کنیم که بازار جهانی تا سال 2020  برای راه‌حل‌های هوشمندانه شهر و خدمات مورد نیاز برای استقرار آن‌ها تا 408 میلیارد دلار خواهد بود. به عنوان مثال، در بخش حمل و نقل، در تحقیقی به نام Pike تخمین زده شده است که بازار جهانی برای راه‌حل‌های حمل و نقل هوشمند بر اساس زیرساخت‌های دیجیتال تا سال 2018، به 4.5 بیلیون دلار برسد. این راه‌حل‌ها، بازار گسترده 100 میلیارد دلاری را تا سال 2018 برای زیرساخت‌های فیزیکی و دیجیتال برای مدیریت و کنترل پارکینگ‌ها، فروش بیلیط هوشمند و مدیریت ترافیک فراهم می‌کند. همچنین این 100 میلیارد دلار، خدمات سنتی و جدید مانند مهندسی سنگین، طراحی جاده و تجزیه و تحلیل داده های بزرگ را شامل می‌شود که در نتیجه سرمایه گذاری در راه حل های حمل و نقل هوشمند دیجیتال مورد نیاز است.»
به همین ترتیب، گزارشی از Frost & Sullivan هزینه کلی را به بخش‌های بازار، شناسایی حکمروایی و آموزش، مراقبت‌های بهداشتی و انرژی تقسیم کرده و آن‌ها را به عنوان سه فرصت بزرگ در کسب و کار می‌داند. 

بخش‌های مختلف بازار شهر هوشمند

این گزارش چندین راه حل را را برجسته کرده است که تکامل و استقرار آنها در رشد و تکامل شهرهای هوشمند نقش زیادی دارند. برخی از مسائلی که بایستی در سطح بالاتر مورد نظر قرار گیرد عبارتند از:
•    تمرکز بر راه‌حل‌های متمرکز: در حالی که بسیاری از شهرهای بزرگ از راهبردهای شهر هوشمند مطلع بوده و به دنبال آن هستند، روشن است که در حاضر، بیشتر برنامه‌های شهرهوشمند برروی نیازهای زیربنایی خاص تمرکز می‌کنند، به عنوان مثال، کاهش تلفات آب حاصل از زیرساخت‌های قدیمی لوله‌کشی، یا بهبود کارایی حمل و نقل از طریق نظارت. شرکت‌ها باید بر روی این نوع پروژه‌ها متمرکز شوند و به دنبال راه‌های پیشرفت برای اتصال سیستم‌های شخصی (سیلوهای) به منظور فراهم آوردن کارایی کلی و پشتیبانی از سرویس‌های جدید باشند.
•    راه‌اندازی و استفاده از IoT: امروزه سنسورها در سیستم‌های مختلفی مورد استفاده قرار گرفته است تا زیرساخت‌های شهری مجهز به اینترنت اشیاء افزایش پیدا کند.  شهرهایی که این مورد را تشخیص داده و از سیستم‌های ابری و میان‌افزار برای ثبت و استفاده از این داده‌ها استفاده کنند مزایای قابل توجهی در طول زمان به دست خواهند آورد.
•    ارزش حاصل از تجزیه و تحلیل: امروزه شهرهای اندکی هستند که به جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل داده‌ها به شیوه‌ای جامع می‌پردازند.برخی از شهرها این قابلیت را دارند ولی هنوز اکثر شهرها هنوز در حال ارتقای این قابلیت هستند. هم دولت و هم صنعت نیازمند این هستند که استراتژی‌های مبتنی بر داده‌های بزرگ (Big Data) را چارچوب اصلی خود قرار دهند و بر اساس این چشم‌انداز ابرمحور راه‌حل‌های را ارائه دهند که در آن‌ها تجزیه و تحلیل داده‌ها به عنوان در محوریت کار قرار داشته باشد.
•    مناطق مختلف نیازهای مختلفی دارند: واضح است که نیازهای یک شهر هوشمند در هند متفاوت از اروپا است؛ بنابراین مناطق مختلف با مشکلات مختلف روبرو هستند و به راه حل های مختلف نیاز دارند. می‌توان گفت گرایش‌های تکنولوژیکی ثابت، مبنایی همیشگی نیستند، پس مشکل، یافتن مناسب‌ترین تکنولوژی برای پاسخگویی به نیازهای شهر است. شرکت‌هایی که قادر به پیاده‌سازی یک رویکرد انعطاف‌پذیر برای ارائه راه حل هستند، مزایای زیادی را به دست خواهند آورد.
•    مشارکت مهم است. این که هر شرکتی بتواند یک راه حل جامع برای شهر هوشمند ارائه دهد کمتر اتفاق می‌افتد. بنابراین، شرکت‌ها باید نقش خود را در اکوسیستم تصمیم گیری شهر هوشمند شناسایی کنند و برای ایجاد مشارکتی که به آنها اجازه می دهد راه حل هایی را برای شهرها ارائه دهند، تلاش کنند. بازیگران مختلف در شهر قادر خواهند بود از مشارکت و آموزش‌های فراگیر  برای از بین بردن شکاف‌های توسعه و پیشرفت گام بردارند.
•    مشارکت و فعالیت شهروندی، تفکر شهرها را شکل می‌دهد: شرکت‌هایی که می توانند این کار را بکنند و نشان دهند که چگونه رویکردها و راهکارهایشان از مشارکت شهروندان سود می برد، مزیت و برتری خود را نسبت به سایر شرکت‌ها نشان دهند. شهرهایی که راهبردهای جامع  مشارکت شهروندی را توسعه می‌دهند، از شهروندان دارای حقوق شهروندی و همچنین عقل جمعی جامعه سود خواهند برد.