چگونه یک شهر چینی تمام اتوبوس هایش را برقی کرد؟

Electric Bus

اتوبوس

لس آنجلس هم به زمره شهرهای بزرگ دیگر آمریکا پیوسته که در حال آماده‌سازی زیرساخت ها برای راه‌اندازی اتوبوس های برقی است. آن ها برنامه دارند تا استفاده از این انرژی بی سر و صداتر و تمیزتر را در فضاهای شهری رواج دهند. شهرهای اروپایی مثل لندن و پاریس هم تا سال 2025 به همتایان آمریکایی خود خواهند پیوست.

در مرحله بعدی چین و شهر شنزن قرار دارد. کلانشهر 12.5 میلیون نفری شنزن تبدیل به اولین شهر چینی شده است که برنامه تبدیل تمامی اتوبوس‌های شهر به اتوبوس برقی را اجرا می کند. این مساله دستاورد بسیار بزرگی است، مخصوصا اگر اندازه فضاهای شهری را در نظر بگیریم که چیزی بالغ بر 16395 وسیله نقلیه عمومی را در خود جا داده است. این عدد بیشتر از همه وسیله های نقلیه شهرهای نیویورک، لس آنجلس، تورنتو، نیوجرسی و شیکاگو است.

شنزن را می توان اولین فرزند برنامه بزرگ «اتوبوس‌های برقی در چین» دانست. این برنامه دربردارنده تعداد 385.000 اتوبوس است. در واقع می توان گفت کشور چین چیزی در حدود 99 درصد اتوبوس های کل دنیا را در خود جا داده است و اخیرا 9500 اتوبوس بدون آلودگی (معادل کل ناوگان اتوبوس های شهر لندن) را هر 5 هفته یکبار به ناوگان خود اضافه کرده است.

نرخ بالای پذیرش تکنولوژی های جدید در چین، که در دهه های اخیر از تخیل به واقعیت تبدیل شده است، ظرفیت بالای قانونگذاری دولتی در این کشور را نشان می دهد. بر اساس آنالیز جدیدی که انستیتوی منابع جهانی (WRI) انجام داده است، چین و مخصوصا شهر شنزن از نظر تکنولوژی دیدگاهی همه‌جانبه نگر دارند، که باعث به وجود آمدن یک اکوسیستم صنعتی شده است که همین مساله این کشور را از بقیه کشورهای دنیا متمایز کرده است.

«شنزن اولین شهر در این زمینه است ولی مطمئنا آخرین شهر نخواهد بود».

این حرف را سباستین کاستلانوس یکی از مسوولین رده بالای انستیتوی منابع جهانی می گوید. وی در ادامه افزود:

«چین با مشکلات زیادی در زمینه کیفیت هوا روبرست، مثل خیلی دیگر از کشورهای دنیا. اتوبوس‌های برقی پدیده ای است که دیر یا زود در همه جای دنیا رواج پیدا خواهد کرد».

ایجاد یک اکوسیستم برای اتوبوس های برقی

شنزن، دومین شهر بزرگ در دلتای رودخانه پرل، در زمینه سیستم حمل و نقل مترو، مثل بسیاری دیگر از شهرهای چین بسیار پیشرفته است. بر اساس نظر لولو ژو یکی از پژوهشگران انستیتوی منابع جهانی که خودش در چین زندگی می کند، بسیاری از شهرنشینان چینی را افرادی تشکیل می دهند که درآمد مالی بالایی ندارند و برای آن ها بهترین گزینه جابجایی شهری، اتوبوس است.

این جملات بدین معناست که هنوز استفاده از اتوبوس ها امری فراگیر است و همچنان یکی از منابع اصلی تولید آلودگی و کیفیت پایین هواست. حتی تعداد کمی از اتوبوس های دیزلی مقدار قال توجهی آلودگی ایجاد می کنند، با اینکه نیم درصد از کل اتوبوس ها در چین دیزلی هستند، اما به اندازه 20 درصد آلودگی کل ناوگان اتوبوسرانی آلاینده هستند.

شنزن به سرعت توانست ناوگان اتوبوسرانی خود را به اتوبوس های برقی تغییر دهد، چرا که در سطوح مختلف دولتی در این زمینه سرمایه گذاری انجام شده بود.

ژو می گوید:

«شهرهای چینی دیگر هم در حال کار کردن بر روی اتوبوس های برقی هستند. در شنزن این تغییرات از دفتر شهرداری شروع شد».

دولت چین با سرمایه گذاری 150.000 دلاری و دادان یارانه باعث شد خرید اتوبوس های برقی برای شنزن بسیار راحت شود. این مبلغ تقریبا نیمی از قیمت اتوبوس ها را پوشش داد.

مطالعات WRI نشان داده است که اتوبوس های برقی به دلیل هزینه های عملیاتی و نگهداری ارزان‌تر، هنوز هم نسبت به اتوبوس های غیربرقی در مدت زمان فعالیت (lifetime)، اتوبوس های ارزان تری هستند.

شهر شنزن بر روی ایجاد ترمینال های شارژرسانی برای اتوبوس های برقی هم سرمایه گذاری ویژه ای کرده است، انجام عملیات مهیاسازی زیرساخت ها با همکاری تولیدکنندگان اتوبوس ها و سیستم های محلی. با ایجاد هزاران ایستگاه شارژرسانی-که می توانند توسط رانندگان خودروهای شخصی هم مورد استفاده قرار بگیرند- که به صورت تخصصی با عمر باتری های اتوبوس برقی سازگار هستند، مقامات رسمی شنزن موفق شدند سیستم حمل و نقل عمومی را بدون نیاز به ایجاد تغییرات اساسی و توسعه جاده ها تغییر دهند.

بر اساس محاسبات آقای ژو، در حالی که اتوبوس ها پیش هزینه ای 2 تا 4 برابر هر وسیله نقلیه دیگر دارد- اما صرفه جویی در زمینه سوخت و نگهداری آن ها قابل توجه است. او پیش بینی کرده است که مدل های برقی جدید، یک سوم اتوبوس های دیزلی استاندارد، هزینه عملیاتی و نگهداری داشته باشند.

ناوگان اتوبوس های برقی همچنین باعث می شود که شهر به چشم انداز هوای پاکش در سال های 2016 و 2017 برسد و نیاز به سوخت دیزلی را کاهش دهد. بر اساس محاسبات بلومبرگ انرژی ها نو، به ازای هر 1000 اتوبوسی که با باتری کار می کند، کشور چین نیاز به 500 بشکه کمتر سوخت دیزلی پیدا می کند.

این همکاری بین مقامات رسمی حمل و نقل شهری و صنعت در ایجاد یک اکوسیستم توسعه، شهر شنزن و کشور چین را در مسیر پیشرفت های تکنولوژیکی ادامه دار قرار داده است.

آیا امکان دارد کشورهای دیگر هم به چنین سطحی برسند؟

کشور آمریکا در زمینه اتوبوس های برقی مشکلاتی دارد اما کاستلانوس می گوید هنوز امید دارد که ایالات متحده بتواند گردش مالی خود را به سمت انرژی ها نو و سوخت های سبز ببرد.

کارخانه هایی مثل Proterra، تولیدکننده اتوبوس های برقی در ایالات متحده، بر روی بازارهای محلی تمرکز کرده است و همان طور که قبلا به آن اشاره شد، شهرهای آمریکایی برنامه ریزی های خود برای خرید اتوبوس برقی را انجام داده اند. اما برای تحقق این تغییرات، ایالت متحده نیاز به حمایت بیشتر دولت فدرال دارد.

کاستلانوس می گوید:

«اگر هنوز این حمایت وجود ندارد، رسیدن به آن بسیار

سخت است. در چین این مساله فقط یک سیاست حمل و نقلی نیست، یک حمایت همه‌جانبه از سوی دولت فدرال است».

با این حال که بقیه شهرها در حال تلاش کردن در این زمینه هستند، شنزن هنوز هم از حرکت نایستاده است. بر اساس حرف ژو، هدف بعدی شنزن، برقی کردن کل ناوگان تاکسی های شهر تا سال 2020 است.