جریان سیل آسا (Flooding) چیست؟
جریان سیل آسا (Flooding) یک الگوريتم مسیریابی بسیار ساده است که تمام بسته‌ها را از طریق هر لبه خروجی ارسال می‌کند. به دلیل نحوه عملکرد این الگوريتم، تحویل یک بسته (اگر قابل تحویل باشد) تضمين شده است. اما این احتمال نیز وجود دارد که چندین کپی از یک بسته یکسان به مقصد برسد. الگوريتم جریان سیل آسا به دلیل این که از تمام مسیرهای شبکه استفاده می‌کند به طور تضمين شده کوتاه‌ترین مسیر برای ارسال بسته‌ها را شناسایی کرده و استفاده می‌کند. در این الگوریتم مسیریابی هیچ پیچیدگی وجود ندارد و پیاده سازی آن بسیار ساده است. مسلما این الگوريتم مسیریابی با معایبی نیز همراه است. از آنجا که بسته‌ها از طریق تمام لینک‌های خروجی ارسال می‌شوند، پهنای باند به میزان قابل ملاحظه‌ای به هدر می‌رود. این به معنای آن است که جریان سیل آسا در واقع می‌تواند قابلیت اطمینان یک شبکه کامپیوتری را به خطر بیاندازد. مگر این که اقدامات احتیاطی لازم مانند شمارش عبور بسته‌ها یا مدت زمان حضور آنها انجام شود. یکی از اقدامات احتیاطی احتمالی این است که از نودها برای ردیابی هر بسته‌ای که از آن عبور می‌کند استعلام گرفته شده و اطمینان حاصل شود که یک بسته تنها یک بار از آن عبور می‌کند. یک اقدام احتیاطی دیگر جریان سیل آسای انتخابی نام دارد. در این روش نودها تنها (تقريبا) می‌توانند بسته‌ها را به مسیر صحیح ارسال کنند. سیستم‌های Usenet و p2p (peer-to-peer) از Flooding استفاده می‌کنند. علاوه بر این، پروتکل‌های مسیریابی مثل OSPF, DVMRP و شبکه‌های بی‌سیم ad-hoc از جریان سیل آسا استفاده می‌کنند.
پخش (Broadcasting) چیست؟
Broadcasting یا پخش شیوه‌ای است که در شبکه سازی کامپیوتری استفاده می‌شود و در آن اطمینان حاصل می‌شود که هر دستگاه موجود در شبکه یک بسته (پخش شده) را دریافت خواهد کرد. از آنجا که الگوريتم پخش می‌تواند روی وضعیت عملکرد تاثیر منفی بگذارد، همه فناوری‌های شبکه از آن پشتیبانی نمی‌کنند. X.25 و frame از پخش پشتیبانی نمی‌کنند و چیزی شبیه به پخش در گستره اینترنت وجود ندارد. از این الگوريتم مسیریابی بیشتر در شبکه‌های محلی (LAN) و به ویژه در اترنت و حلقه توکن استفاده می‌شود، و به ندرت می‌توان آن را در شبکه‌های بزرگ شبیه به WAN پیدا کرد. حتی IPv6 هم از پخش پشتیبانی نمی‌کند. IPv6 تنها از مالتی کستینگ پشتیبانی می‌کند که بیشتر شبیه به روش مسیریابی یک-به-چند است که بسته‌ها را به تمام نودهایی که در یک گروه مالتی کست مشخص قرار دارند ارسال می‌کند. داشتن همه آنها در یک آدرس بسته در اترنت و IPv4 نشان دهنده آن است که بسته پخش خواهد شد. یکی از عیوب پخش این است که می‌توان از آن برای حملات DoS (Denial of Service) استفاده کرد. برای مثال، مهاجم می‌تواند با استفاده از آدرس کامپیوتر قربانی به عنوان آدرس منبع درخواست‌های پینگ جعلی ارسال کند. سپس تمام نودهای موجود در آن شبکه به این درخواست کامپیوتر قربانی پاسخ می‌دهند که باعث از کار افتادن کل این شبکه می‌شود.
چه تفاوتی بین Flooding و Broadcasting وجود دارد؟
ارسال یک بسته به تمام میزبان‌ها به طور همزمان Broadcasting نامیده می‌شود، اما درFlooding بسته‌ها به طور همزمان به تمام میزبان‌ها ارسال نمی‌شود. با استفاده از جریان سیل آسا بسته‌ها در نهایت به تمام نودهای موجود در شبکه خواهند رسید. Flooding ممکن است چندین بار یک بسته یکسان را به یک لینک یکسان ارسال کند، اما Broadcasting یک بسته را تنها یک بار به یک لینک ارسال می‌کند. در جریان سیل آسا ممکن است چندین کپی از یک بسته یکسان به نودها برسد، در حالی که در Broadcasting چنین مشکلی وجود ندارد. برخلافFlooding، پخش با مشخص کردن یک آدرس پخش خاص در بسته‌ها انجام می شود.
بدون دیدگاه