برنده پنجمین دوره انتخابات سازمان نظام صنفی رایانه‌ای پایتخت، مجموعه‌ای بود که با نام «اتحاد ۹۹» شناخته شد. اکنون و ۹ ماه پس از شکل‌گیری ارکان مختلف این تشکل، با سخنگوی این سازمان در دفتر ماهنامه دنیای کامپیوتر و ارتباطات و ایتنا پیرامون چشم‌انداز حاکم بر مدیریت سازمان نصر و نیز برخی دیدگاه‌های انتقادی در این خصوص گفت‌وگویی صورت گرفته است. در ادامه خلاصه ای از این گفت‌و‌گو را می‌خوانیم.
محمدرضا حدادی، موسس و مدیرعامل شرکت برید سامانه نوین می‌گوید:
در این شرایط، کار با مجموعه‌های دولتی پرچالش است، زیرا «هم بودجه‌شان رو به کاهش است و هم بسختی به تعهدات مالی‌شان عمل می‌کنند.»
تاکید حدادی در دوران انتخابات، هدفمندی و ساختارسازی بود، که محور اصلی نخستین گفت‌وگوی اختصاصی وی را هم تشکیل می‌دهد.
با توجه به این که “اتحاد 99” بیش از 9 ماه است که شکل گرفته است و در سازمان نصر هم رای آورده است و از طرفی یکی از شعارهای مهم این طیف مشکل دبیرخانه بوده که حتی قبلا گاه مورد انتقاد بوده، با نظر به اشاره صریح آقای اثنی عشری به این که دبیرخانه ها باید تغییر کند، حدادی این گونه پاسخ می‌دهد:
شعار ما بطور کلی “مشارکت” بود چرا که حضور در سازمان داوطلبانه است، و اولین قدم ما قاعدتا این بوده که میزان مشارکت بازیگران صنعت را در سازمان زیاد کنیم وگرنه سازمان خودش قدرت اجرایی زیادی ندارد. این صنعت گسترده‌تر شده و دامنه نفوذ آی‌تی در صنایع مختلف زیاد شده است، به همین دلیل ما طیف کمیسیون‌ها را گسترده‌تر و ضمنا به دو قسمت تقسیم کردیم، یکی کمیسیون‌هایی که مختص فضای کسب و کار است، مثلا سلامت الکترونیک، یا سخت‌افزار یا تجارت الکترونیک. یک سری کمیسیون جدید هم در این دوره اضافه کردیم که به آنها “کمیسیون‌های موضوعی” می‌گوییم، که در کلان سطح بیزینس کار می‌کنند؛ مثلا کمیسیونی داریم به نام کمیسیون “فضای کسب و کار” که باید بدنبال رفع موانع کسب و کار و یافتن راهکارهایی برای توسعه این فضا باشد، یا کمیسیون دیگری درست کردیم به اسم کمیسیون “منابع انسانی” که در زمینه منابع انسانی شرکت‌ها در کلان صنعت بررسی می‌کند. مجموعا ما ده فعالیت موضوعی در کار صنفی تشخیص داده بودیم که فعلا سه چهار کمیسیون آن را توانستیم تشکیل بدهیم. اما دبیرخانه در حال حاضر نسبتا فعال است ولی همیشه یک ضعف عمده سازمان، نداشتن نیروهای کارشناس توانمند در دبیرخانه بوده و از این جنبه کماکان دچار ضعف است، و توسعه آن نیاز به درآمدهای خارجی بلندمدت دارد که هنوز تحقق پیدا نکرده است.
حدادی در خصوص حمایت دولت امید و روابط با آذری جهرمی می‌گوید:
هنوز برای قضاوت خیلی زود است، ولی روابط خوب است و بنظرم در بالاترین سطح روابط هستیم. هم آقای جهرمی استقبال می‌کنند و هم معاونان. ولی اینکه منجر به یک ثمری شده باشد در بعضی جاها بوده مثل قضیه ارز. بالاخره مذاکرات ما با آقای سراییان و آقای جهانگرد منجر به این شد که سازمان قضیه ارز را حداقل در بخش نرم‌افزار و خدمات آی‌تی به دست بگیرد، حالا درخواست‌های ارزی در حوزه خدمات آی‌تی در سازمان بررسی می‌شود و سازمان نظر می‌دهد؛ انصافا همکاری با آقای جهرمی در بالاترین حد بوده یعنی نظر سازمان را عینا عمل می‌کنند.
ایشان همچنین در رابطه با وام و تسهیلاتی که سازمان در این دوره در آن مشارکت داشت این گونه پاسخ می‌دهد:
در این موضوع اطلاعی ندارم و خودم هیچ موقع ذینفع نبودم، و خودم یکی از مخالفان این موضوع بودم، ببینید من می‌گویم وام می‌دهیم که چه بهره‌ای ببریم؟ این خیلی مهم است.
نمی‌توان یک تشکل با ده یا صد عضو درست کرد به نام نماینده بخش خصوصی، نمی‌شود پذیرفت؛ دولت نماینده بخش خصوصی را باید سازمان نظام صنفی بشناسد.
این طور بی‌هدف هر شرکتی درخواست بدهد و بگوید مثلا من وام می‌خواهم برای هر طرحی، این ما را به نتیجه‌ای نمی‌رساند. البته سازمان اشتباه نکرده که به موضوع ورود کرده، ولی یک رویکرد کلان لازم است که نبوده. هدف دولت از وام باید توسعه صنعت باشد، حالا اگر هدفش اشتغال است یا جذب سرمایه‌گذاریست باید در این هدف هزینه کند. اما وقتی این کار هدفمند نیست منجر به نتیجه هم نمی‌شود. حالا هنر سازمان اینست که بگوید این را عادلانه توزیع کردم، اما دولت بی‌هدف است.
به گفته خبرنگار ایتنا، با نگاه به این موضوع که یک خلاء اساسی در صنعت آی‌تی در کشورمان وجود دارد، آمار، اطلاعات و در واقع تصویری از وضعیت این حوزه و ماموریت و اهداف بخش‌های مختلف برای آینده این صنعت موجود نیست. جالب اینکه در این حوزه هم مانند برخی عرصه‌های دیگر، بخش خصوصی جلوتر از دولت بوده است.
حالا سوال اینجاست که اگر قرار است دولت در این حوزه سیاست‌گذاری و تصمیم‌گیری کند، آیا سازمان نصر اساسا هیچوقت چنین وظیفه‌ای برای خودش تعریف کرده؟ یا صرفا درگیر امور رفاهی و مسائل صنفی و حتی گاهی دچار تلاطمات سلیقه‌ای شده؟ مثلا مشاوره به سرمایه‌گذاران داخلی و احیانا خارجی، از مهم‌ترین ارکان بلوغ یک صنعت است که بنظر می‌رسد از چشم مدیران سازمان دور مانده است، و در تمام این سال‌ها حرکتی از سازمان در این زمینه دیده نشده است، یعنی شاید بدلایل مختلف، یک فرصت تاریخی برای شکل‌دهی به یک نهاد مشاوره کارشناسی ملی در حوزه فناوری اطلاعات از بین رفته است.در ادامه و در پاسخ به این سوالات در زمینه اشتغال، تعداد شرکت‌های بزرگ و متوسط و کوچک، فارغ‌التحصیلان آی‌تی گفت:
این از معضلات صنعت ماست. شما الان می‌خواهید صنعت را پایش کنید، شاید سوال کنید که حدود و ثغور و گردش مالی صنعت ما چقدر است؟ هیچ کسی نمی‌داند؛ ما هنوز تعریف درست و استانداردی از اینکه حوزه صنعت آی‌تی کجاست نداریم، مثلا اگر گردش مالی اسنپ عدد X باشد، این X که تماما مرتبط با صنعت ما نیست، فقط آن بخشی که بخاطر بهره‌گیری از آی‌تی می‌گیرد متعلق به صنعت ماست و بقیه متعلق به صنعت حمل و نقل است. در واقع ما هیچ استانداردی برای تعریف اینها نداریم، در زمینه گردش مالی، تعداد شاغلان، تعداد شرکت‌ها و… چیزی نداریم. البته سازمان می‌تواند در محدوده اعضاء و فعالیت خودش بگیرد که تازه همین شرکت‌ها همه دیتاهای لازم را نمی‌دهند، تا زمانی که چنین چیزی نداشته باشیم هیچ تصمیم راهبردی در کار نخواهد بود.
می‌توانید گفتگوی کامل پیرامون این موضوع را در وبسایت ایتنا بخوانید.
