اوپن شیفت یک بستر به عنوان سرویس شرکت Red Hat است که سریع‌ترین راه برای ایجاد، استفاده، نظارت و مقیاس‌بندی برنامه‌های کاربردی در یک ابر امن و درخواستی تلقی می‌شود. اوپن شیفت تنها با هدف «ساخت جدید یک برنامه و رضایت مشتریان» ارائه شده است. دوپلرها با استفاده از اوپن شیفت می‌توانند بر منطق اصلی یک برنامه به جای پیکر‌بندی و حفظ آن تاکید کنند.
اوپن شیفت که بعد از نسخه 2 معروف شد، در حال حاضر بر روی نسخه 3 اجرا می‌شود و نسل بعدی pass است که از ظرف Docker و Kubernets بهره می‌برد.
ظرف Docker:
Docker یک قطعه از یک سیستم فایلی است و هر چه که نیاز به اجرا داشته باشد را شامل می‌شود. برای مثال می‌توان به کتابخانه‌ها، کد برنامه و ابزارهای سیستم اشاره کرد. در اصل Docker هر آنچه که بر روی سرور نصب می‌شود را ارائه می‌دهد. مزیت استفاده از ظروف Docker این است که آن‌ها، همه جا از جمله در هر ابر و با هر زیرساختی اجرا می‌شوند.
ظرف Kubernetes:
این یک ابزار یا سیستمی است که برای خودکاری سازی برنامه‌های گنجانده شده و کاربردهای آن‌ها از جمله، توسعه، مقیاس‌بندی، تعادل و مدیریت بار استفاده می‌شود.
دستگاه‌های مجازی در برابر ظروف (تفاوت)
ما با مقایسه دستگاه‌های مجازی و ظروف، می‌توانیم تفاوت این دو را مشخص کنیم.
دستگاه‌های مجازی تمام دوتایی‌ها، کتابخانه‌ها و کد برنامه‌ها و همچنین مهمان OS را شامل می‌شوند. در ضمن این مهمان OS به شکل گیگابایت خواهد بود.
در حالی که ظروف، برنامه و مطالب مربوط را شامل می‌شوند. آن‌ها، هسته و ظروف دیگر را به اشتراک می‌گذارند و هر ظرف، به عنوان یک فرآیند مجزا در فضای کاربر بر روی OS میزبان اجرا می‌شود.
الگوی کنترل‌کننده اوپن شیفت
اوپن شیفت از یک الگوی کنترل کننده تبعیت می‌کند، این الگو انعطاف‌پذیری و توانایی گسترش را افزایش می‌دهد. در زمان ساخت یک شیء می‌توانیم رفتار کنترل کننده را تعریف کنیم. در اصل این یک منطق کسب و کار است. از کنترل کننده استفاده می‌کند و از مزایای API ها برای انجام هر نوع خودکارسازی و بهینه سازی با استفاده زبان‌های نوشته بهره می‌برد. می‌توانیم با کارهای cron برای هر فعالیت اجرایی خاص را برنامه‌ریزی کنیم.
