زمان مطالعه: 18 دقیقه 

مرکزداده یک فضای فیزیکی است که میزبان تجهیزات مختلفی مثل استوریج‌ها، سرورها، رک‌ها، تجهیزات سرمایشی و غیره است که قرار است سرویس‌های مختلفی در اختیار کاربران قرار دهند. طراحی و پیاده‌سازی یک مرکز داده شامل انتخاب مکان مناسب با رعایت اصول امنیتی، ارزیابی مکان مناسب برای استقرار سیستم‌های خنک‌کننده و تهویه، نیروی برق پایدار با استفاده از UPS و ژنراتورها، سیستم‌های کنترل دسترسی و دوربین‌های مداربسته است.

مرکز داده چیست؟

مراکزداده، یا به اصطلاح رایج دیتاسنترها، تاسیسات عظیمی هستند که مجموعه‌ای از تجهیزات کامپیوتری، شبکه‌ای و امنیتی را در خود جای داده‌اند. وظیفه اصلی این مراکز، ذخیره‌سازی، پردازش و ارائه اطلاعات و خدمات به کاربران در سراسر جهان است. آشنایی با اصول طراحی و پیاده‌سازی دیتاسنتر یا مرکز داده به معنای کسب دانش در ارتباط با حداقل الزامات و بهترین شیوه‌های راه‌اندازی و نگهداری از تجهیزات مستقر در مرکز داده است. موسسات حرفه‌ای مانند سازمان بین‌المللی استاندارد (ISO) یا انجمن صنعت مخابرات، خط‌مشی‌های مختلفی را برای پیاده‌سازی مراکز داده تدوین کرده‌اند تا شرکت‌ها بتوانند به شکل اصولی مراکز داده را پیاده‌سازی کنند.

اهمیت طراحی مناسب دیتاسنتر

امروزه، دیتاسنترها بخش جدایی‌ناپذیر دنیای دیجیتال هستند و به مشاغل مختلف اجازه می‌دهند از طریق راهکارهای ارتباطی استاندارد با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. مراکز داده می‌توانند مبتنی بر زیرساخت‌های پیچیده و پیشرفته‌ای باشند که طیف متنوعی از امکانات را در اختیار کاربران قرار می‌دهند.  به طور کلی، طراحی مرکز داده فرآیندی مرحله به مرحله است که زیرساخت‌ها، منابع فناوری اطلاعات و چیدمان معماری را مورد توجه قرار می‌دهد.

طراحی و پیاده‌سازی مرکز داده به چه صورتی است؟

طراحی و پیاده‌سازی مرکز داده فرآیندی پیچیده و چندوجهی است که نیازمند تخصص و تجربه در زمینه‌های مختلف از جمله مهندسی شبکه، برق، عمران و امنیت می‌باشد. مراحل کلی این فرآیند شامل موارد زیر است:

1. نیازسنجی:

تعیین نوع و حجم داده‌هایی که باید در مرکز داده ذخیره و پردازش شوند.

مشخص کردن تعداد کاربران و برنامه‌های کاربردی که از مرکز داده استفاده خواهند کرد.

تعیین سطح دسترسی و پویایی مورد نیاز.

برآورد بودجه و منابع مالی.

2. طراحی:

انتخاب محل مناسب برای مرکز داده با توجه به عواملی مانند دسترسی به زیرساخت‌های شبکه و برق، امنیت و شرایط آب و هوایی.

طراحی معماری کلی مرکز داده شامل چیدمان تجهیزات، سیستم‌های برق و تهویه، و مسیرهای کابل‌کشی.

انتخاب تجهیزات مناسب شامل سرورها، تجهیزات ذخیره‌سازی، تجهیزات شبکه، سیستم‌های امنیتی و…

3. پیاده‌سازی:

 آماده‌سازی محل مرکزداده شامل ساخت محیط به منظور نصب تجهیزات اتاق سرور، نصب سیستم‌های برق و تهویه، و…

 نصب و راه‌اندازی تجهیزات.

 تست و عیب‌یابی سیستم‌ها.

4. مدیریت و نگهداری:

 نظارت بر عملکرد مرکز داده و عیب‌یابی و رفع مشکلات احتمالی.

 به‌روزرسانی و ارتقای تجهیزات در صورت نیاز.

 انجام اقدامات لازم برای حفظ امنیت مرکز داده.

اصلی‌ترین اجزا تشکیل دهنده دیتاسنتر چه ملزوماتی هستند؟

مراکز داده مبتنی بر مولفه‌های سخت‌افزاری مختلفی هستند که هریک کاربردها و شرح وظایف مخصوص به خود را دارند. از مولفه‌های مهم مراکز داده به موارد زیر باید اشاره کرد. به طوری کلی در یک دیتاسنترها یکسری مولفه‌های مهم همچون روترها (Routers)، سوییچ‌های شبکه (Network Switches)، دیوارهای آتش (Firewalls)، سیستم‌های امنیتی، سیستم‌های ذخیره‌سازی (Storage Systems)، سرورها (Servers)، رک‌ها (Racks)، کابل‌ها و سیستم‌های کنترل و مدیریت مرکز داده وجود دارند. به طور معمول، فرآیند طراحی محدوده اصلی مراکز داده که به آن فضای سفید نیز گفته می‌شود به صورتی است که سرورها به صورت طبقه به طبقه داخل کابینت و رک‌ها (Rack) قرار گرفته‌اند و بر مبنای کابل‌کشی اصولی و رعایت استانداردهای لازم در ردیف‌هایی (Row) منظم کنار یکدیگر قرار می‌گیرند.

با توجه به این‌که فرآیند نظارت بر استوریج‌ها و مدیریت مراکز داده و داده‌های میزبانی شده در آن بر عهده سازمان است، امنیت، عملکرد، پایداری و همگام‌سازی با توجه به تحولات دنیای دیجیتال ضروری است. بنابراین، به‌کارگیری جدیدترین سخت‌افزارها، نرم‌افزارهای امنیتی و به‌روزرسانی مدام آن‌ها حایز اهمیت است. به بیان دقیق‌تر، استقرار زیرساخت ارتباطی و شبکه‌ای قدرتمند، سیستم‌های ذخیره‌سازی، منابع پردازشی کارآمد از ارکان اصلی یک مرکزداده را شکل می‌دهند. برای درک بهتر موضوع اجازه دهید توضیح کوتاهی در ارتباط با هر یک از این تجهیزات ارائه کنیم.

 

سیستم‌های پردازشی

اولین مولفه کلیدی یک مرکزداده را سیستم‌های پردازشی شکل می‌دهند. سیستم‌های پردازشی در مراکز داده مجموعه‌ای از سرورها و تجهیزات مرتبط هستند که برای پردازش بارهای کاری و اجرای برنامه‌های کاربردی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این سیستم‌ها از نظر قدرت پردازشی، قابلیت مقیاس‌پذیری و اطمینان بسیار بالا دارند و برای پشتیبانی از سرویس‌های بزرگ و پیچیده مورد استفاده قرار می‌گیرند. سیستم‌های پردازشی در مراکز داده طیف متنوعی از تجهیزات نرم‌افزاری و سخت‌افزار را شکل می‌دهند.

سرورهای فیزیکی: سرورهای فیزیکی، سامانه‌های محاسباتی سخت‌افزاری قدرتمندی هستند که در رک‌ها یا کابینت‌ها در مرکز داده نصب می‌شوند. آن‌ها مجهز به پردازنده‌ها، حافظه، دیسک‌های ذخیره‌سازی و سایر تجهیزات مرتبط هستند.

سرورهای مجازی: به نوع خاصی از سرورها اشاره دارند که ماهیت منطقی و مجازی دارند. به بیان دقیق‌تر، هنگامی که هایپروایزرهایی را  سرورهای فیزیکی نصب کنید قادر هستید بر مبنای سخت‌افزار سرور، چند ماشین مجازی روی آن نصب کنید. در این حالت، سرورهای مجازی بر روی سخت‌افزار فیزیکی اجرا می‌شوند و هر یک به عنوان یک سیستم مجزا شناخته شده و مورد استفاده قرار می‌گیرند. این روش اجازه می‌دهد تا فرآیند اشتراک‌گذاری منابع سخت‌افزاری را میان برنامه‌ها و سرویس‌ها انجام دهید و به بالاترین سطح از بهره‌وری و مقیاس‌پذیری دست پیدا کنید.

سیستم‌های مبتنی بر ابر: سیستم‌های ابرمحور (Cloud-based Systems) از زیرساخت ابری استفاده می‌کنند تا توان پردازشی و ذخیره‌سازی را ارائه کنند. این سیستم‌ها بر روی منابع محاسباتی و ذخیره‌سازی در ابر اجرا می‌شوند و از طریق شبکه در اختیار کاربران قرار می‌گیرند. آنها مقیاس‌پذیری، انعطاف‌پذیری و دسترس‌پذیری بالایی را ارائه می‌دهند.

سیستم‌های پردازش توزیع‌شده: سیستم‌های پردازش توزیع‌شده گروهی از سرورها و تجهیزات مرتبط هستند که به صورت متمرکز یا غیرمتمرکز با هم در ارتباط هستند و بار کاری را بین خود تقسیم می‌کنند. این سیستم‌ها قادر به پردازش همزمان و هماهنگ بارهای کاری بزرگ هستند و از طریق شبکه با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند.

به طور کلی، سیستم‌های پردازشی در مراکز داده برای اجرای برنامه‌های کاربردی پیچیده و سرویس‌هایی در ارتباط با تحلیل داده‌ها، پایگاه داده، محاسبات علمی، شبکه‌های عصبی عمیق و سرویس‌های ابری مورد استفاده قرار می‌گیرند. این سیستم‌ها از قابلیت‌های پردازش موازی، توزیع بار، قابلیت اطمینان بالا و مقیاس‌پذیری پشتیبانی می‌کنند. با توجه به رشد روزافزون حجم داده‌ها و نیاز به پردازش سریع و موثر آن‌ها، سیستم‌های پردازشی در مراکز داده جزو اصلی‌ترین عناصر زیرساخت فناوری اطلاعات و ارتباطات در سازمان‌ها و شرکت‌ها محسوب می‌شوند.

 

سیستم‌های ذخیره‌سازی

سیستم‌های ذخیره‌سازی شامل هارد دیسک‌ها، حافظه‌های فلش، استوریج‌ها، شبکه منطقه ذخیره‌سازی و سایر تجهیزاتی هستند که توانایی نگهداری حجم عظیمی از داده‌ها را دارند. سیستم‌های ذخیره‌سازی در مراکز داده نقش بسیار مهمی در عملکرد و استمرار عملیات مرکز داده دارند. از وظایف کلیدی این سیستم‌ها به موارد زیر باید اشاره کرد.

ذخیره‌سازی داده‌ها: سیستم‌های ذخیره‌سازی در مراکز داده وظیفه ذخیره‌سازی داده‌ها را بر عهده دارند که شامل ذخیره‌سازی اطلاعات، فایل‌ها، پایگاه‌های داده و سایر اجزای مربوط به داده‌های سازمان است. سیستم‌های ذخیره‌سازی معمولا از تجهیزات مختلفی مثل دیسک‌های سخت، حافظه‌های فلش، انکلوژرها و غیره تشکیل شده‌اند که بر مبنای سیستم‌ فایلی خاصی کار می‌کنند.

تامین امنیت داده‌ها: سیستم‌های ذخیره‌سازی در مراکز داده میزبان اطلاعات حساسی هستند و از این‌رو باید از روش‌های مختلفی مثل رمزنگاری، مکانیزم‌های کنترل دسترسی و سایر تکنیک‌های امنیتی برای محافظت از داده‌ها استفاده کرد تا از اطلاعات حساس و محرمانه از دسترسی هکرها دور بمانند. همچنین، سیستم‌های ذخیره‌سازی معمولا قابلیت پشتیبان‌گیری و بازیابی دوباره داده‌ها را ارائه می‌کنند تا در صورت بروز مشکلات، امکان بازگرداندن اطلاعات وجود داشته باشد.

مقیاس‌پذیری: سیستم‌های ذخیره‌سازی در مراکز داده بالاترین سطح از مقیاس‌پذیری را ارائه می‌کنند. به بیان دقیق‌تر، توانایی افزایش ظرفیت ذخیره‌سازی و افزودن منابع جدید به آن‌ها وجود دارد. با توجه به رشد روزافزون حجم داده‌ها در سازمان‌ها، سیستم‌های ذخیره‌سازی باید قادر به تغییر و تنظیم میزان ظرفیت و کارایی خود باشند تا با نیازهای متغیر مراکز داده سازگار باشند.

عملکرد بالا: این مفهوم شامل اشاره به سرعت خواندن و نوشتن داده‌ها، زمان دسترسی به داده‌ها، اجرای عملیات پردازشی و غیره دارد. برای این منظور از از تکنولوژی‌های پیشرفته‌ای مثل آرایه چندگانه دیسک‌های مستقل (RAID)، اتصالات فیبر نوری، شبکه‌های منطقه ذخیره‌سازی، انکلوژرها و غیره استفاده می‌شود.

به طور کلی، سیستم‌های ذخیره‌سازی در مراکز داده نقش بسیار مهمی در تضمین امنیت و دسترس‌پذیری داده‌ها، مقیاس‌پذیری و عملکرد بالا دارند. این سیستم‌ها به سازمان‌ها و شرکت‌ها امکان می‌دهند تا داده‌های خود را به طور موثر و ایمن مدیریت کنند.

 

تجهیزات شبکه

به طور معمول مراکز داده میزبان تجهیزات رایجی مثل روترها، سوییچ‌ها و دیگر تجهیزاتی هستند که امکان برقراری ارتباط بین سرورها، کاربران و سایر عناصر مراکز داده را به‌وجود می‌آورند. به بیان دقیق‌تر، تجهیزات شبکه در مرکز داده نقش بسیار حیاتی و اساسی در حفظ عملکرد و ارتباطات مرکز داده ایفا می‌کنند. این تجهیزات وظایف مختلفی دارند. اولین مورد برقراری اتصال به شبکه است. تجهیزات شبکه در مرکز داده وظیفه ایجاد و مدیریت اتصالات شبکه را بر عهده دارند. آن‌ها برای اتصال دستگاه‌های مختلف مرکز داده از جمله سرورها، استوریج‌ها، سوییچ‌ها، روترها و دیگر تجهیزات شبکه به یکدیگر استفاده می‌شوند. این تجهیزات از طریق کابل‌های شبکه به یکدیگر متصل می‌شوند تا بالاترین سرعت ممکن را ارائه دهند.

مسیریابی شبکه: تجهیزات شبکه از جمله روترها و سوییچ‌های لایه 3 مسئولیت مسیریابی بسته‌های داده را بر عهده دارند. آن‌ها بر اساس آدرس‌های IP و سیاست‌های مسیریابی تعیین می‌کنند که یک بسته از کدام مسیر عبور کند تا به مقصد مورد نظر برسد. این تجهیزات به طور پویا اطلاعات مسیریابی را به‌روزرسانی می‌کنند تا فرآیند ارسال و دریافت بسته‌ها با کمترین تاخیر ممکن انجام شود.

سوئیچینگ شبکه: سوییچ‌ها در مرکز داده وظیفه اتصال و مدیریت دستگاه‌های مختلف را بر عهده دارند. آن‌ها بسته‌های داده را در شبکه‌های محلی (LAN) به صورت مستقیم بین دستگاه‌ها ارسال و دریافت می‌کنند. سوییچ‌ها لایه 2 شبکه فرآیند ارسال بسته‌ها را بر مبنای مک آدرس‌ دستگاه انجام می‌دهند.

توزیع بار: یکی دیگر از وظایفی که تجهیزات شبکه عهده‌دار انجام آن هستند توزیع بار بین دستگاه‌ها و سرویس‌های مختلف است. با استفاده از الگوریتم‌های توزیع بار، ترافیک شبکه بین دستگاه‌ها تقسیم می‌شود و به طور موازی برای سرویس‌های مختلف ارسال می‌شود تا مشکل گلوگاه به وجود نیاید.

تجهیزات امنیتی: یکی از نکات مهمی که هنگام طراحی مرکز داده باید به آن دقت شود، نصب تجهیزات امنیتی هستند که وظیفه محافظت از زیرساخت فیزیکی و منطقی شبکه را بر عهده دارند. از تجهیزات رایجی که در شبکه‌های مرکز داده نصب می‌شود باید به فایروال‌ها، سیستم‌های تشخیص نفوذ (IDS)، جلوگیری از نفوذ (IPS)، دانگل سرور، سامانه‌های مدیریت یکپارچه تهدیدات و غیره اشاره کرد. این تجهیزات با هدف محافظت از داده‌ها، شناسایی و جلوگیری از بروز حملات مخرب مورد استفاده قرار می‌گیرند.

مدیریت شبکه: تجهیزات شبکه نیازمند مکانیزم‌های مدیریت سطح بالایی هستند تا مشکلاتی همچون افت عملکرد به وجود نیارد. برای این منظور کارشناسان شبکه از ابزارهای DICM برای دست‌یابی به نظارتی فراگیر بر مرکز داده استفاده می‌کنند. این ابزارها قابلیت‌هایی در ارتباط با نمایش و مانیتورینگ ترافیک شبکه، مدیریت و پیکربندی از راه دور، تحلیل و رفع خطاهای شبکه و مدیریت ترافیک شبکه ارائه می‌دهند.

به طور کلی، تجهیزات شبکه در مرکز داده نقش مهمی در برقراری ارتباط و ارائه خدماتی پایدار به کاربران بازی می‌کنند، از این‌رو مهم است که محصولاتی قدرتمند و با کارایی بالا انتخاب شوند تا مرکز داده بتواند در صورت افزایش ترافیک نیز بدون مشکل به کاربران خدمت‌رسانی کند.

 

 سیستم‌های امنیتی

همان‌گونه که اشاره کردیم سیستم‌های امنیتی طیف از تجهیزات سخت‌افزاری و نرم‌افزاری مثل فایروال‌ها، سیستم‌های تشخیص نفوذ و سایر تجهیزات امنیتی برای محافظت از داده‌ها و زیرساخت‌ها در برابر حملات سایبری را شامل می‌شوند. سیستم‌های امنیتی در مرکز داده نقش بسیار حیاتی و اساسی در حفاظت از داده‌ها و امنیت کلی مرکز داده ایفا می‌کنند. این سیستم‌ها به منظور شناسایی، پیشگیری و پاسخ به تهدیدات امنیتی مختلف استفاده می‌شوند. سیستم‌های امنیتی در مرکز داده نقش‌های مختلفی دارد. اولین مورد حفاظت فیزیکی است. سیستم‌های امنیتی فیزیکی، از جمله دوربین‌های مداربسته، سیستم‌های کنترل دسترسی، سنسورهای حرکتی و سیستم‌های اعلام حریق، در مرکز داده با هدف محافظت از تجهیزاتی همچون رک‌ها نصب می‌شوند. این سیستم‌ها نقش مهمی در پیشگیری از دستبرد، دزدی، حریق و دسترسی غیرمجاز به منطقه‌های محدود و سرویس‌دهی بازی می‌کنند. سیستم‌های مدیریت دسترسی محدودیت‌هایی را برای دسترسی فیزیکی و منطقی به مرکز داده اعمال می‌کنند. این سیستم‌ها شامل مکانیزم‌های تعیین هویت، کارت‌های کنترل دسترسی، احراز هویت دو عاملی (مانند کارت هوشمند و رمز عبور) هستند. با اعمال این محدودیت‌ها، دسترسی غیرمجاز به مرکز داده کاهش می‌یابد.

علاوه بر این، مکانیزم‌های نرم‌افزاری همچون الگوریتم‌های رمزنگاری، نیز مانع از آن می‌شوند تا هکرها یا افراد غیرمجاز به داده‌ها دسترسی داشته باشند. با استفاده از الگوریتم‌های رمزنگاری قوی، داده‌ها در هنگام ذخیره‌سازی، انتقال و پردازش محافظت می‌شوند، به طوری که تنها افراد مجاز از طریق کلید رمزگشایی قادر به مشاهده اطلاعات هستند. علاوه بر این، سیستم‌های تشخیص و پیشگیری نیز نقش مهمی در شناسایی تهدیدات بالقوه‌ای دارند که مراکز داده را نشانه رفته‌اند. ابزارهای امنیتی با استفاده از الگوریتم‌ها و قوانین مشخص،ترافیک شبکه را مانیتور می‌کنند و در صورت تشخیص هرگونه حرکت مشکوک و تهدید امنیتی، اقدامات لازم را برای مسدودسازی یا محدودسازی دسترسی به حمله‌کننده‌ها انجام می‌دهند.

 

فرآیند طراحی مرکز داده

طراحی مرکز داده فرآیندی مرحله به مرحله است که زیرساخت‌ها، منابع فناوری اطلاعات و آرایش معماری را شامل می‌شود.

زیرساخت فیزیکی

زیرساخت مرکز داده متشکل از عناصر فیزیکی است. به بیان دقیق‌تر، زیرساخت‌ فیزیکی مرکز داده به بخش‌هایی مثل اتاق سرور، سیستم‌های نظارتی، تجهیزات سرمایشی، نصب دکل‌های رادیویی و غیره طبقه‌بندی می‌شود. البته، در برخی موارد، هنگام طراحی مجبور به انجام یکسری کارهای عمرانی نیز هستیم. زیرساخت فیزیکی دیتاسنتر شامل یکسری بخش‌های اصلی به شرح زیر است:

ساختمان و فضای فیزیکی: ساختمانی که دیتاسنتر در آن مستقر می‌شود باید در برابر گرد و غبار، رطوبت، آلودگی هوا، نوسانات دما و رطوبت و حوادث طبیعی مانند زلزله و سیل، مقاوم باشد.

سیستم تهویه: سیستم تهویه برای کنترل دما، رطوبت در دیتاسنتر نصب می‌شود. این بخش شامل سیستم‌های خنک‌کننده و تهویه هوا است که برای حفظ دمای مناسب در اتاق‌های سرور و جلوگیری از بروز خرابی تجهیزات الکترونیکی استفاده می‌شود.

سیستم‌های تامین برق: سیستم برق مهم‌ترین بخش زیرساخت فیزیکی دیتاسنتر است که برای تامین انرژی مورد نیاز تجهیزات، سرورها و شبکه‌های دیتاسنتر طراحی و پیاده‌سازی می‌شود. این بخش شامل UPS و ژنراتورهای برق پشتیبان است که وظیفه تامین مستمر برق را دارند.

سیستم‌های سرمایشی: سیستم‌های سرمایشی برای مدیریت دمای دیتاسنتر مورد استفاده قرار می‌گیرند که شامل سیستم‌های گازی و آبی، چیلرها، کولرها و موارد مشابه می‌شوند.

در کنار موارد یاد شده، تجهیزات شبکه، سیستم‌های ذخیره‌سازی، سیستم‌های امنیتی، سیستم‌های مانیتورینگ و مدیریت و پردازشی نیز وجود دارند که پیش‌تر به آن اشاره شد.

 

مراکز داده به چند نوع تقسیم می‌شوند؟

از نظر مالکیت:مراکز داده را می‌توان از نظر مالکیت، نوع خدمات ارائه شده، اندازه و موقعیت جغرافیایی به دسته‌های مختلفی تقسیم کرد.

 از نظر مالکیت:

مراکز داده خصوصی: توسط سازمان‌ها یا شرکت‌های خصوصی برای استفاده خودشان ساخته و اداره می‌شوند.

مراکز داده عمومی: توسط شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات میزبانی وب و سایر خدمات ابری ساخته و اداره می‌شوند و به مشتریان اجاره داده می‌شوند.

 از نظر نوع خدمات ارائه شده:

مراکز داده هم‌مکانی (Colocation): در این نوع مراکز داده، شرکت‌ها می‌توانند سرورهای خود را در فضای مرکز داده قرار داده و از خدمات برق، تهویه مطبوع و امنیت آن استفاده کنند.

مراکز داده ابری: در این نوع مراکز داده، خدمات مختلفی مانند ذخیره‌سازی داده، پردازش اطلاعات، میزبانی وب و … به صورت آنلاین به مشتریان ارائه می‌شود.

 از نظر اندازه:

مراکز داده کوچک: برای استفاده توسط شرکت‌های کوچک و متوسط

مراکز داده بزرگ: برای استفاده توسط شرکت‌های بزرگ و سازمان‌های دولتی

 از نظر موقعیت جغرافیایی:

مراکز داده محلی: در داخل کشور یا منطقه مورد استفاده قرار می‌گیرند.

مراکز داده بین‌المللی: در خارج از کشور یا منطقه مورد استفاده قرار می‌گیرند.

مراکز داده نقش حیاتی در دنیای امروز ایفا می‌کنند. آنها زیرساخت‌های لازم برای ارائه خدمات مختلف آنلاین مانند جستجو در وب، تجارت الکترونیک، بانکداری آنلاین، شبکه‌های اجتماعی و … را فراهم می‌کنند. بدون مراکز داده، دنیای دیجیتال امروزی به هیچ وجه قابل تصور نیست. از مزایای بالقوه‌ای که مراکز داده در اختیار ما قرار می‌دهند به موارد زیر باید اشاره کرد.

 کاهش هزینه‌ها: مراکز داده می‌تواند به شرکت‌ها در کاهش هزینه‌های مربوط به خرید و نگهداری تجهیزات کامپیوتری و شبکه‌ کمک کند.

 افزایش امنیت: مراکز داده از سطح بالایی از امنیت برخوردار هستند و می‌توانند از داده‌ها و اطلاعات شرکت‌ها در برابر حملات سایبری محافظت کنند.

 قابلیت مقیاس‌پذیری: مراکز داده به گونه‌ای طراحی شده‌اند که به راحتی می‌توان آن‌ها را ارتقا داد و به نیازهای رو به رشد شرکت‌ها پاسخ داد.

 دسترسی‌پذیری بالا: مراکز داده به صورت 24/7 در دسترس هستند و می‌توانند خدمات خود را به طور مداوم به کاربران ارائه دهند.

 

هنگام طراحی مراکز داده با چه چالش‌هایی روبه‌رو هستیم؟

اولین مورد مصرف انرژی است. مراکز داده به دلیل استفاده از تجهیزات کامپیوتری و شبکه‌ای قدرتمند، مصرف انرژی بالایی دارند. مورد بعد گرمایش است. گرمای تولید شده توسط تجهیزات مراکز داده می‌تواند به یک چالش تبدیل شود و نیاز به سیستم‌های تهویه مطبوع را دوچندان کند. مراکز داده به دلیل حجم عظیمی از داده‌ها و اطلاعاتی که در خود ذخیره می‌کنند، هدف اصلی حملات سایبری هستند.

هنگام طراحی مراکز داده چه نکاتی باید دقت کرد؟

در صورتی که قصد استقرار مراکز داده را دارید پیشنهاد می‌کنیم به اصول زیر دقت کنید تا مرکز داده‌ای متناسب با نیازها را طراحی کنید.

مکان مناسب: انتخاب مکان مناسب برای مرکز داده حایز اهمیت است. باید در نظر گرفت که مکان انتخاب شده از لحاظ امنیتی (مانند فاصله از مناطق زلزله‌زده، خطر سیلاب و …)، ارتباطات (نزدیکی به شبکه‌های ارتباطی و اینترنت) و امکان دسترسی (نزدیکی به خدمات حمل و نقل) در چه وضعیتی قرار دارد.

ساختار فیزیکی: به طور معمول، مراکز داده دارای ساختار فیزیکی خاصی هستند که شامل اتاق‌های سرور، اتاق‌های شبکه، اتاق‌های مخصوص تجهیزات تهویه و سیستم‌های پشتیبانی است. این ساختار باید با رعایت استانداردهای امنیتی و سیستم‌های حفاظتی مناسب طراحی شود.

تهویه: در مراکز داده، تجهیزات الکترونیکی و شبکه برای عملکرد بهینه نیاز به محیط‌های خنک و تهویه دارند. برای این منظور، سیستم‌های تهویه و خنک کننده (مانند کولرهای حرارتی، سیستم‌های خنک کننده آبی و ماشین‌های تهویه) باید طراحی و نصب شوند.

نیروی برق: مراکز داده برای فعالیت مداوم به نیروی برق پایدار و پشتیبانی از آن نیاز دارند. برای این منظور، سیستم‌های نیروی برق پشتیبان (UPS)، ژنراتورهای برق و سیستم‌های توزیع برق احتیاج است.

امنیت: امنیت فیزیکی و سایبری مراکز داده بسیار حایز اهمیت است. از جمله اقدامات امنیتی می‌توان به استفاده از سیستم‌های کنترل دسترسی، دوربین‌های مداربسته، اطفای حریق و غیره اشاره کرد.

قابلیت اطمینان و پایداری: مرکز داده باید به گونه‌ای طراحی و پیاده‌سازی شود که در برابر خطرات احتمالی مانند قطعی برق، آتش‌سوزی و… مقاوم باشد.

قابلیت مقیاس‌بندی: مرکز داده باید به گونه‌ای طراحی شود که در صورت نیاز به افزایش ظرفیت، به راحتی قابل ارتقا باشد.

مدیریت و نظارت: باید سیستمی برای مدیریت و نظارت بر عملکرد مرکز داده وجود داشته باشد تا فرآیند انجام کارها ساده شود.

بخوانید:  زیرساخت فیزیکی ذخیره‌سازی داده‌ها چیست و چگونه پیاده‌سازی می‌شود؟