زمان تخمینی مطالعه: 14 دقیقه
معماری ابر ترکیبی یک رویکرد کارآمد برای مدیریت منابع محاسباتی است که از ترکیب دو نوع معماری ابری یعنی ابر عمومی (Public Cloud) و ابر خصوصی (Private Cloud) استفاده میکند. در این معماری، بخشهایی از بار کاری و دادهها در محیط ابر عمومی و بخش دیگر در محیط ابر خصوصی قرار میگیرند. این نوع معماری برای شرکتهایی که نیاز به حفظ امنیت و حریم خصوصی دادهها دارند، اما همچنین نیاز به انعطافپذیری و مقیاسپذیری در بار کاری دارند، مناسب است.
در معماری ابر ترکیبی، ارتباط بین محیط ابر عمومی و خصوصی از طریق شبکههای امن و قابل اعتماد برقرار میشود. شرکتها میتوانند برای مدیریت منابع محاسباتی، از سیستمهای مدیریت ابری استفاده کنند که به آنها امکان ایجاد و مدیریت منابع محاسباتی در محیط ابر را میدهد. با استفاده از این سیستمها، شرکتها میتوانند منابع محاسباتی خود را بهصورت پویا در زمان نیاز افزایش داده و در صورت کاهش بار کاری، منابع را کاهش دهند.
در مقابل، معماری مرکزداده (Data Center Architecture) شامل یک سیستم محاسباتی و شبکه داخلی است که در یک مکان فیزیکی قرار دارد. در این معماری، تمامی منابع محاسباتی و شبکه در محل فیزیکی واحدی قرار دارند و برای مدیریت آنها از سیستمهای مدیریت مرکزداده استفاده میشود. در این معماری، شرکتها میتوانند کنترل کاملی بر منابع محاسباتی و دادههای خود داشته باشند، اما در صورت نیاز به افزایش منابع محاسباتی با مشکلاتی روبهرو میشوند.
معماری ابر ترکیبی و مرکز داده
معماری ابر ترکیبی (Hybrid Cloud Architecture) شامل ترکیب دو معماری ابر عمومی و اختصاصی است. در این معماری، شرکتها میتوانند از منابع محاسباتی و خدمات ابری عمومی به صورت پویا استفاده کنند، در حالیکه بهطور زمان، از منابع محاسباتی خود در مراکزدادهای که دارند استفاده کنند. این رویکرد به شرکتها امکان میدهد که از مزایای هر دو معماری استفاده کنند. به عنوان مثال، شرکتها میتوانند از منابع محاسباتی ابری عمومی در مواقعی که بار کاری بالا دارند یا در مواقعی که نیاز به منابع محاسباتی اضافی دارند، استفاده کنند، در حالی که در مواقع دیگر، ممکن است به دلایل امنیتی یا قوانین محلی، نیاز داشته باشند که از منابع محاسباتی خود در مراکزداده اختصاصی استفاده کنند. با استفاده از معماری ابر ترکیبی، شرکتها میتوانند همزمان از قابلیتهای محلی و ابری استفاده کنند و این امر به شرکتها این امکان را میدهد که هزینههای خود را کاهش دهند و در عین حال، بهبود کیفیت خدمات خود را برای کاربران بهبود بخشند.
در مقابل، مراکزداده اختصاصی به مرکزیت متمرکز و اختصاصی، منابع محاسباتی، شبکه و ذخیرهسازی دادهها را در اختیار شرکتهایی قرار میدهند که به دلایلی تمایلی به استفاده از منابع محاسباتی ابری ندارند. شرکتها معمولا بهدلیل مسایل امنیتی، محرمانگی دادهها و نیاز به کنترل کامل بر منابع محاسباتی خود از مراکزداده اختصاصی استفاده میکنند.
از مزایای استفاده از مراکزداده اختصاصی، میتوان به امنیت بالا، کنترل کامل بر منابع محاسباتی و قابلیت اطمینان بالا اشاره کرد. همچنین، در برخی مواقع، استفاده از مراکزداده اختصاصی میتواند به دلیل محلی بودن منابع محاسباتی، به شرکتها این امکان را میدهد که بتوانند به طور موثرتری با دیگر شرکتهای محلی خودشان کار کنند و سرعت و کارآیی روند انجان کارها را بهبود بخشند. با این حال، استفاده از مراکز داده اختصاصی ممکن است هزینهبر باشد و به عنوان یک معماری ایستا، نمیتواند به خوبی با نیازهای متغیر شرکتها سازگار شود. به همین دلیل، بسیاری از شرکتها به دنبال یک راهحل ترکیبی هستند که به آنها امکان استفاده از منابع محاسباتی ابری و محلی را در یک معماری یکپارچه میدهد.
چند ابری چیست؟
مفهوم چند ابری (Multi-Cloud) به معنای استفاده از چندین سرویس ابری (Cloud) مختلف است. مکانیزم چند ابری به شما اجازه میدهد از مزایای مختلف هر یک از سرویسهای ابری به بهترین شکل استفاده کنید و مشکلاتی که ممکن است در یک سرویس ابری وجود داشته باشد را با استفاده از سرویسهای دیگر حل کنید.
برای مثال، شما میتوانید برای ذخیرهسازی دادههای خود از سرویسهای ابری مختلفی مانند AWS S3، Google Cloud Storage و Microsoft Azure Storage استفاده کنید. همچنین، میتوانید برای محاسبات خود از سرویسهای ابری دیگری مثل AWS EC2، Google Compute Engine و Microsoft Azure Virtual Machines استفاده کنید.
استفاده از چند سرویس ابری به شما اجازه میدهد از مزایای هر یک از آنها مانند انعطافپذیری، قابلیت همکاری، فناوریهای مختلف و غیره استفاده کنید به بالاترین سطح از عملکرد دست پیدا کنید. همچنین، با داشتن چند سرویس ابری، میتوانید به راحتی از یک سرویس به سرویس دیگر سوییچ کنید و بیش از اندازه به یک سرویس ابری وابسته نباشید.
دلایل استفاده از چند ابری چیست؟
همانگونه که اشاره کردیم، چند ابری (Multi-Cloud) اجازه میدهد به گلچینی از بهترین ویژگیهای هر سرویس دسترسی داشته باشیم. در ادامه، دلایل استفاده از چند ابری را بررسی میکنیم:
- انعطافپذیری: یکی از مزایای استفاده از چند ابری، انعطافپذیری است. با داشتن چند سرویس ابری، میتوانید به راحتی به نیازهای خود برسید و سرویسهای مختلف را بر اساس نیازهای خود ترکیب کنید.
- بهبود عملکرد: با استفاده از چند سرویس ابری، میتوانید بهبود عملکرد فعالیتهای تجاری خود را تضمین کنید. با توزیع بار بین سرویسهای مختلف، میتوانید مانع بروز مشکلاتی مثل افزایش زمان پاسخدهی و کاهش سرعت اجرای برنامههای کاربردی شوید.
- افزایش امنیت: استفاده از چند سرویس ابری به شما اجازه میدهد از راهکارهای امنیتی مختلفی استفاده کنید. با ترکیب سرویسهای ابری مختلف، میتوانید از مزایای امنیتی هر یک استفاده کنید و مانع از آن شوید تا آسیبپذیریهای مستتر در برخی از سرویسها باعث بروز حملههای سایبری به زیرساختها شوند.
- بهبود قابلیت دسترسی: با داشتن چند سرویس ابری، میتوانید به راحتی به دادههای خود در هر زمان و از هر مکانی دسترسی داشته باشید. همچنین، با داشتن چند سرویس ابری، میتوانید به راحتی به دادههای تحت مدیریت خود در صورت خرابی یک سرویس ابری دیگر دسترسی داشته باشید.
- کاهش هزینهها: استفاده از چند سرویس ابری اجازه میدهد تا از مزیت رقابتی ارائه شده توسط سرویسهای ابری مختلف به بهترین شکل استفاه کنید و در بلندمدت هزینههای خود را کاهش دهید. همچنین، با داشتن چند سرویس ابری، میتوانید از سرویسهایی که به صورت پرداخت بر اساس مصرف ارائه میشوند، استفاده کنید و هزینههای خود را کاهش دهید.
ابر ترکیبی چیست؟
ابر ترکیبی (Hybrid Cloud) به معنای استفاده از ترکیبی از سرویسهای ابری و درون سازمانی با هدف دستیابی به بالاترین سطح از انعطافپذیری در انجام فعالیتهای تجاری است. در این رویکرد، بخشی از برنامهها و سرویسهای شما روی سرورهای محلی قرار میگیرد و بخش دیگری روی سرورهای ابری مانند AWS یا Azure قرار دارد.
بهعنوان مثال، شرکتهایی که دارای دادههای حساس هستند، ممکن است بخشی از برنامههای خود را روی سرورهای محلی نگه دارند و بخش دیگری را روی سرویسهای ابری قرار دهند. این رویکرد به آنها اجازه میدهد از مزایای سرویسهای ابری مانند انعطافپذیری و مقیاسپذیری بهره ببرند، در حالی که همچنان به دادههای حساس خود دسترسی دارند.
معماری ابر ترکیبی به چه صورتی است؟
معماری ابر ترکیبی شامل دو بخش اصلی است: بخش ابری (Cloud) و بخش محلی (On-premises).
بخش ابری:
در بخش ابری، از سرویسهای ابری مختلفی مانند AWS، Azure، Google Cloud و … استفاده می شود. در این بخش، برخی از برنامهها و دادههای شما روی سرورهای ابری نگهداری میشوند. این سرویسهای ابری به شما امکان میدهند که به راحتی به منابع محاسباتی و ذخیرهسازی دادههای خود دسترسی داشته باشید.
بخش محلی:
در بخش محلی، بخشی از برنامهها و دادههای شما روی سرورهای محلی شما نگهداری میشوند. این بخش به شما اجازه میدهد تا از سرعت بیشتر و امنیت بالاتر که با نگهداری دادهها درون شبکه داخلی شما ارائه میشود، بهره ببرید.
مهمترین بخش معماری ابر ترکیبی، تعامل بین این دو بخش است. برای برقراری ارتباط بین دو بخش، باید از راهکارهایی مانند شبکه خصوصی مجازی VPN سرنام Virtual Private Network ، Direct Connect و Hybrid Connectivity استفاده کرد. با استفاده از این راهکارها، میتوانید دادهها و برنامههای خود را بین این دو بخش منتقل کنید و از امکانات هر یک بهره ببرید.
همچنین، برای مدیریت این معماری، باید از راهکارهایی مانند CMP سرنام Cloud Management Platform استفاده کرد. CMP به شما امکان میدهد تا از یک نقطه کنترلی، مدیریت منابع ابری و محلی را انجام دهید و از این طریق بهبود انعطافپذیری، امنیت و کاهش هزینهها را تجربه کنید.
معماری ابر توزیع شده
معماری ابر توزیعی (Distributed Cloud Architecture) یک رویکرد برای مدیریت منابع محاسباتی، شبکه و ذخیرهسازی دادهها است که بر پایه یک شبکه از مراکزداده مستقل از هم ساختاردهی شده است. در این معماری، منابع محاسباتی و شبکه در چند مکان فیزیکی (مرکزداده) قرار دارند و بهصورت متمرکز مدیریت نمیشوند. به دلیل اینکه منابع محاسباتی در مراکزداده مختلف قرار دارند، این معماری به شرکتها اجازه میدهد که به منابع محاسباتی و خدمات ابری با کیفیت و با سرعت بالا دسترسی پیدا کنند. همچنین، با توجه به موقعیت جغرافیایی منابع محاسباتی، شرکتها میتوانند بهدلیل وجود منابع محاسباتی در نزدیکی، از مزایای سرعت بالا در دسترسی به منابع محاسباتی برخوردار شوند. در معماری ابر توزیعی، دادهها و بار کاری بین مراکزداده مختلف تقسیم میشوند. این سرورها با یکدیگر ارتباط دارند و این ارتباطات از طریق شبکههای ارتباطی قابل اعتماد برقرار میشود. همچنین، اطلاعات مربوط به مدیریت منابع، مانیتورینگ و کنترل کیفیت خدمات بر روی تمام شبکه توزیع شده است.
مزایای معماری ابر توزیعی
از مزایای شاخص معماری ابر توزیع به موارد زیر باید اشاره کرد:
– افزایش قابلیت اطمینان و پایداری
– افزایش سرعت و کارآیی در دسترسی به منابع محاسباتی
– افزایش مقیاسپذیری و امکان افزایش منابع محاسباتی در صورت نیاز
– حفظ امنیت و حریم خصوصی دادهها و منابع محاسباتی
– کاهش هزینههای مرتبط با مدیریت و نگهداری منابع محاسباتی
بهدلیل پیچیدگی و مشکلات مرتبط با مدیریت و کنترل این نوع از معماری، برای شرکتهای متوسط و بزرگ پیادهسازی آن دشوار است. به همین دلیل، شرکتهایی که بهدنبال این هستند که از امکانات معماری ابر توزیعی بهره ببرند، میتوانند از خدمات ارائه شده ابر توزیعی استفاده کنند که این خدمات به شرکتها اجازه میدهد که بدون نیاز به پیادهسازی و مدیریت خود معماری ابر توزیعی، از منابع محاسباتی و خدمات ابری استفاده کنند.
چندابری در برابر ابر ترکیبی: کدام یک را انتخاب کنیم؟
انتخاب بین چندابری و ابر ترکیبی بستگی به نیازها و وضعیت شرکت شما دارد. در ادامه، به بررسی مزایا و معایب هریک از رویکردها میپردازیم:
چندابری
– مزایا:
– به شما امکان میدهد کنترل کاملی بر روی سرورهای خود داشته باشید و از امنیت بالایی برخوردار شوید.
– منابع محاسباتی مورد نیاز شما در داخل شبکه شرکت قرار دارد که باعث بهبود سرعت پردازش و پاسخدهی به درخواستها میشود.
– با استفاده از چند ابری، میتوانید به راحتی به برنامهها و دادههای خود دسترسی پیدا کنید و بدون نیاز به اتصال اینترنتی، کار کنید.
– معایب:
– هزینههای سرورها، شبکه، امنیت و نگهداری برای برخی شرکتها میتواند بسیار گران باشد و نیاز به تخصیص منابع مالی بسیاری دارد.
– انعطافپذیری در چندابری پایینتر از ابر ترکیبی است و در صورت نیاز به افزایش منابع محاسباتی، نیاز به خرید و نصب تجهیزات جدید دارید.
ابر ترکیبی
– مزایا:
– ابر ترکیبی به شما امکان میدهد تا به منابع محاسباتی بیشتری دسترسی پیدا کنید و در صورت نیاز به افزایش این منابع، به راحتی میتوانید از سرویسهای ابری استفاده کنید.
– با استفاده از ابر ترکیبی، انعطافپذیری و مقیاسپذیری بالا میرود و به شما امکان میدهد با توجه به نیازهای خود، منابع محاسباتی را به راحتی افزایش یا کاهش دهید.
– هزینههای استفاده از سرویسهای ابری معمولا پایینتر از تخصیص منابع مالی برای سرورها است.
– معایب:
– امنیت دادهها در ابر ترکیبی باید به خوبی مدیریت شود و باید از راهکارهای امنیتی مناسب برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به دادهها استفاده کرد.
– از آنجایی که دادهها در سرویسهای ابری ذخیره میشوند، در صورت بروز مشکلات در ارتباط با اینترنت، امکان دسترسی به دادهها را از دست خواهید داد.
– بهدلیل وابستگی به شرکتهای سرویسدهنده ابری، در صورتی که شرکت سرویسدهنده تصمیم به تغییر قیمت یا شرایط خدمات خود بگیرد، شما نیز مجبور خواهید بود تغییراتی را در سیاستهای خود اعمال کنید.
بهطور کلی، اگر به دنبال امنیت بالا و کنترل کامل بر روی منابع محاسباتی هستید، چندابری بهترین راهحل است، اما اگر بهدنبال افزایش انعطافپذیری، مقیاسپذیری و کاهش هزینهها هستید، ابر ترکیبی میتواند گزینه مناسبی باشد. به هر حال، باید با دقت و با توجه به نیازهای شرکت تصمیمگیری کنید.
تفاوت چندابری، ابر ترکیبی و ابر توزیعی
چندابری (On-premises)، ابر ترکیبی (Hybrid Cloud) و ابر توزیعی (Distributed Cloud) سه رویکرد مختلف در مورد مدیریت منابع محاسباتی هستند. در ادامه تفاوتهای این سه رویکرد را توضیح میدهیم:
چندابری
در چندابری، تمامی منابع محاسباتی، شبکه و ذخیرهسازی دادهها داخل سازمان و در محیط کنترلشده شرکت قرار دارد. با استفاده از این رویکرد، شرکتها میتوانند بهدلیل دسترسی به منابع محاسباتی کنترل کاملی روی امنیت و مدیریت دادههای خود داشته باشند. همچنین، با استفاده از چندابری، شرکتها میتوانند به دلیل وجود منابع محاسباتی داخل شبکه، با سرعت بالاتری فعالیتهای تجاری را به پیش ببرند.
ابر ترکیبی
در ابر ترکیبی، بخشی از منابع محاسباتی و ذخیرهسازی دادهها روی سرورهای ابری نگهداری میشود و بخشی دیگر داخل سازمان و در محیط کنترل شده شرکت قرار دارد. با استفاده از این رویکرد، شرکتها میتوانند به منابع محاسباتی اضافی و خدمات ابری دسترسی پیدا کنند و در عین حال، کنترل کاملی بر روی دادههای خود در داخل سازمان داشته باشند. از طرف دیگر، این رویکرد به شرکتها اجازه میدهد در مورد استفاده از منابع ابری، تصمیمگیری کنند و در صورت نیاز به تغییر، به راحتی به منابع محاسباتی ابری دسترسی پیدا کنند.
ابر توزیعی
در ابر توزیعی، منابع محاسباتی و شبکه در چند مرکزداده مختلف قرار دارند و شرکتها میتوانند به منابع محاسباتی از هر مرکزداده دلخواه دسترسی پیدا کنند. با استفاده از این رویکرد، شرکتها میتوانند به منابع محاسباتی و خدمات ابری با کیفیت و سرعت بالا دسترسی پیدا کنند. همچنین، با توجه به موقعیت جغرافیایی منابع محاسباتی، شرکتها میتوانند به دلیل وجود منابع محاسباتی در نزدیک خود از مزایای تاخیر کم و سرعت بالا در دسترسی به منابع برخوردار شوند.
به طور کلی، تفاوت اصلی بین این سه رویکرد در محل قرارگیری منابع محاسباتی، شبکه و ذخیرهسازی دادهها است. در چندابری، تمامی منابع داخل سازمان قرار دارد، در ابر ترکیبی، بخشی از منابع داخل سازمان و بخشی دیگر در سرویسهای ابری قرار دارد و در ابر توزیعی، منابع در چند مرکزداده مختلف قرار دارد. هر یک از این رویکردها مزایا و معایب خود را دارند و بسته به نیازها و وضعیت شرکت، انتخاب بهینهای میتواند صورت گیرد.
نتیجه گیری
مالتیکلاود (Multi-Cloud) بهمعنای استفاده از چند سرویس ابری (Cloud) متفاوت برای رسیدن به اهداف مختلف است. بهعبارت دیگر، در مالتیکلاود، شما ممکن است از سرویسهای ابری متفاوتی مانند AWS، Azure و Google Cloud استفاده کنید تا به نیازهای مختلف سازمانی پاسخ دهید.
از سوی دیگر، هیبرید کلاود (Hybrid Cloud) به معنای استفاده از یک ترکیب از سرویسهای ابری و محلی (On-premises) برای رسیدن به اهداف مختلف است. در این رویکرد، بخشی از برنامهها و سرویسهای شما روی سرورهای محلی قرار دارد و بخش دیگری روی سرورهای ابری مانند AWS یا Azure قرار دارد.
بهعنوان مثال، شرکتهایی که دارای دادههای حساس هستند، ممکن است بخشی از برنامههای خود را روی سرورهای محلی خود نگه دارند و بخش دیگری را روی سرویسهای ابری قرار دهند. این رویکرد به آنها اجازه میدهد تا از مزایای سرویسهای ابری مانند انعطافپذیری و مقیاسپذیری بهره ببرند، در حالی که همچنان به دادههای حساس خود به شکل سازمانی و مطمئن دسترسی دارند.
بدون دیدگاه