زمان تخمینی مطالعه: 10 دقیقه
FTTH در شهرها هر چند کامل گسترش نیافته اما پیشرفت خوبی داشته است.. بسیاری از مناطق روستایی هنوز فیبر به‌خانه ندارند. با استقرار هوایی کابل، می‌توان آن‌ها را به‌سرعت، به‌صورت جداگانه و ارزان عرضه کرد.
بازگشت به خطوط هوایی
در خارج از شهرها – در مناطقی که از آن‌ها به‌عنوان مکان‌های راه دور یاد می‌شود – کابل‌کشی زیرزمینی سنتی برای اتصالات FTTH اغلب بسیار پیچیده و گران است. اغلب استفاده از آن در مناطق کوهستانی غیرممکن است. با این وجود، عرضه پهنای باند در سراسر کشور باید پیشرفت کند و مانعی برای آن وجود نداشته باشد. به‌همین دلیل شهرداری‌ها و اپراتورهای شبکه به نصب خطوط هوایی بازگشته‌اند.
شکی نیست که کابل‌کشی هوایی مقرون به‌صرفه‌ترین روش راه‌اندازی برای اتصال [1]FTTB/FTTH است. اجرای آن سریع و نسبتا آسان است، به‌ویژه برای مشتریان پهنای باند در «آخرین کیلومترها». در دهه‌های گذشته این ساختار در ساخت سامانه‌های تلفن و برق‌رسانی ثابت شده است. اگرچه این ساختار، برنامه‌ریزی دقیقی را می‌طلبد.
پیش از پایان کار در زمان صرفه‌جویی کنیم
زمان پول است، حتی در هنگام نصب خطوط هوایی و این دلیلی است برای این‌که مدیران پروژه به چگونگی صرفه‌جویی در زمان بیاندیشند. پاسخ پیش از پایان است. با این ترتیب از کابل‌های loose tube به کابل‌های معلق برای ارتباطات پیش می‌رویم.
این روند همچنین در فروش انواع کابل مناسب منعکس خواهد شد. تقاضا برای سال‌های پیشِ‌رو افزایش یافته است. این نوع کابل‌ها به‌ویژه برای اتصالات از آخرین نقاط توزیع تا جعبه‌های اتصال در ساختمان‌ها مناسب هستند. مجموعه R&M برای اتصال FTTH، پیوند با اتصال ZOONA، خانواده جعبه‌های Polaris و محصولات کابلی تولید شده در داخل اروپا را ارائه می‌دهد.
[1] Fiber to the Building
معیارهای طرح‌ریزی
هنگام طرح‌ریزی استقرار هوایی، باید به محیط نصب و شرایط آب‌وهوایی توجه ویژه‌ای شود. شرایط آب‌وهوایی در کل سال باید مدنظر باشد.
محیط می‌تواند خصوصی یا عمومی باشد. در محیط‌های خصوصی، اپراتورهای مخابراتی کنترل بیشتری بر زیرساخت‌های خود دارند. این امر برای مثال در مورد شبکه‌های صنعتی یا شبکه‌های پردیس صدق می‌کند. اما اگر کابل‌کشی در مناطق عمومی باشد، معمولا از دکل‌های موجود استفاده می‌شود. ممکن است چندین ارائه‌دهنده زیرساخت موجودشان را به اشتراک بگذارند. تجربه نشان داده است که این روش ممکن است باعث حوادث حین کار غیرمترقبه و یا خرابی‌های ناخواسته شود. اما چالش‌های دیگری نیز وجود دارد که باید بر آن‌ها غلبه کرد. برای مثال سوال‌هایی که پیش می‌آیند عبارتند از:
ظرفیت سایت چقدر است؟ چه مقدار فضا روی دکل‌ها وجود دارد و آیا آن‌ها در برابر فشار کابل‌های اضافی و جعبه‌های اتصال مقاومت کافی دارند؟
دهانه و ارتفاع نصب مورد نیاز است؟ تا چه حد کابل‌ها بدون این‌که در معرض خطر تماس یا برخورد با وسایل نقلیه باشند، می‌توانند آویزان باشند؟
چه خواسته‌هایی از همسایگان و مقررات محلی وجود دارد؟ ظاهر محیط تا چه حد باید مورد توجه قرار گیرد؟
همه این‌ها را می‌توان در مراحل اولیه برنامه‌ریزی در نظر گرفت. برای مثال، می‌توان بست‌های محکم‌تر، بسته‌های اتصالی مخابراتی با ابعاد کافی و ساختارهای کابلی مناسب را انتخاب کرد.
معیارهای کابل‌های معلق
برخی از معیارها برای انتخاب کابل‌های دراپ (معلق) را می‌توان از تجربه بین‌المللی R&M استخراج کرد.
قطر و وزن کابل‌های دراپ باید کم باشد. در حالت ایده‌آل، آن‌ها گرد هستند تا چفت و بست قابل اطمینان‌تری روی کانکتور یا جعبه اتصال مخابراتی حاصل شود.
هنگام طراحی برای نوع کابل‌ها، باید دقت کافی شود تا با در نظر گرفتن شرایط آب‌وهوایی، فاصله لنگر کافی وجود داشته باشد. روکش باید به راحتی جدا شده و همچنین در برابر تغییرات آب‌وهوایی مقاوم باشد. از این گذشته، کابل باید سال‌ها در برابر تغییر بارهای کششی در محدوده دمایی زیاد نیز مقاوم باشد.
معیارهای انتخاب را می‌توان بر روی پنج قانون ساده متمرکز کرد:
- هر چه سبک‌تر بهتر
- هر چه نازک‌تر بهتر
- هر چه استحکام کششی بالاتر باشد بهتر است
- هرچه طراحی ساده‌تر باشد بهتر است
- هر چه تیره‌تر بهتر
مفهوم آرامید (Aramid)
کابل‌های هوایی باید همیشه مجهز به کشش ساخته شده از آرامید باشند. نخ‌های شیشه‌ای یا رووینگ‌های شیشه‌ای مناسب نیستند.
دلیل آن هم لرزش است. کابل‌های هوایی دائما در معرض ارتعاشات و حرکات ناشی از باد هستند. نخ‌های شیشه‌ای در روکش کابل از هم جدا می‌شوند و کابل کشش خود را از دست می‌دهد. علاوه بر این، کابل‌های هوایی نیازی به محافظت در برابر جوندگان ندارند، که با رووینگ‌های شیشه‌ای از کابل‌های زیرزمینی محافظت کنند.
دستگاه‌های گوناگون کشش کابل را در بازار مشخص می‌کنند. آن‌ها خاص ِساخت کابل مربوطه طراحی و ساخته شده‌اند. R&M توصیه اکیدی در خصوص استفاده از ترکیبات آزمایش شده در ساخت کابل و دستگاه‌های کشش کابل را دارد.
پارامترهای انتخاب کابل
برای انتخاب کابل‌های بهینه باید تعدادی پارامتر را در نظر گرفت. به‌طور معمول تمامی محل‌ها و برنامه‌های فردی به مشخصات خاصی نیازمندند.
سازندگان کابل و سیم معمولا حداکثر نیروی کششی (MAT) یک کابل را مشخص می‌کنند. آن‌ها اندازه دمای مناسب اتاق را (20± درجه سانتیگراد) تعیین می‌کنند. با این حال، این مقدار به تنهایی نشان نمی‌دهد که آیا کابل می‌تواند برای یک برنامه خاص استفاده شود یا خیر.
برای انتخاب محصول بهینه، تامین‌کننده کابل به جزییات و پارامترهای زیر نیاز دارد:
- حداکثر فاصله لنگر هر چه کوچک‌تر باشد، راه‌حل ساده‌تر است
- حداقل افتادگی (% طول دهانه) هر چه بزرگ‌تر باشد ساده‌تر است
- حداکثر بار باد هر چه کم‌تر باشد، ساده‌تر است
- حداکثر بار اضافی (مثلا پرندگان، یخ، برف) هرچه کم‌تر باشد، ساده‌تر است
- حداقل، حداکثر دمای عملیاتی (D T) هر چه کم‌تر، ساده‌تر است
اگر تامین‌کننده کابل این مقادیر را بداند، می‌تواند مقرون‌به‌صرفه‌ترین نوع را محاسبه و کاربردهای منحصر به‌فردی را با موفقیت به اجرا بگذارد.
ویژگی‌ها و مشخصات باید در یک سند فنی (به‌عنوان مثال برگه داده) ذکر شود. معمولا از یک جدول span-sag استفاده می‌شود که با در نظر گرفتن شرایط آب‌وهوایی خاص همه مقادیر را ارائه می‌دهد.
اساسا سه شرط محیطی استاندارد شده برای ظرفیت بار کابل‌ها وجود دارد که با نام‌های NESC Light، NESC Medium و NESC Heavy شناخته می‌شوند. جدول آن نیز به شرح زیر است:
معیارهای طرح‌ریزی
هنگام طرح‌ریزی استقرار هوایی، باید به محیط نصب و شرایط آب‌وهوایی توجه ویژه‌ای شود. شرایط آب‌وهوایی در کل سال باید مدنظر باشد.
محیط می‌تواند خصوصی یا عمومی باشد. در محیط‌های خصوصی، اپراتورهای مخابراتی کنترل بیشتری بر زیرساخت‌های خود دارند. این امر برای مثال در مورد شبکه‌های صنعتی یا شبکه‌های پردیس صدق می‌کند. اما اگر کابل‌کشی در مناطق عمومی باشد، معمولا از دکل‌های موجود استفاده می‌شود. ممکن است چندین ارائه‌دهنده زیرساخت موجودشان را به اشتراک بگذارند. تجربه نشان داده است که این روش ممکن است باعث حوادث حین کار غیرمترقبه و یا خرابی‌های ناخواسته شود. اما چالش‌های دیگری نیز وجود دارد که باید بر آن‌ها غلبه کرد. برای مثال سوال‌هایی که پیش می‌آیند عبارتند از:
ظرفیت سایت چقدر است؟ چه مقدار فضا روی دکل‌ها وجود دارد و آیا آن‌ها در برابر فشار کابل‌های اضافی و جعبه‌های اتصال مقاومت کافی دارند؟
دهانه و ارتفاع نصب مورد نیاز است؟ تا چه حد کابل‌ها بدون این‌که در معرض خطر تماس یا برخورد با وسایل نقلیه باشند، می‌توانند آویزان باشند؟
چه خواسته‌هایی از همسایگان و مقررات محلی وجود دارد؟ ظاهر محیط تا چه حد باید مورد توجه قرار گیرد؟
همه این‌ها را می‌توان در مراحل اولیه برنامه‌ریزی در نظر گرفت. برای مثال، می‌توان بست‌های محکم‌تر، بسته‌های اتصالی مخابراتی با ابعاد کافی و ساختارهای کابلی مناسب را انتخاب کرد.
معیارهای کابل‌های معلق
برخی از معیارها برای انتخاب کابل‌های دراپ (معلق) را می‌توان از تجربه بین‌المللی R&M استخراج کرد.
قطر و وزن کابل‌های دراپ باید کم باشد. در حالت ایده‌آل، آن‌ها گرد هستند تا چفت و بست قابل اطمینان‌تری روی کانکتور یا جعبه اتصال مخابراتی حاصل شود.
هنگام طراحی برای نوع کابل‌ها، باید دقت کافی شود تا با در نظر گرفتن شرایط آب‌وهوایی، فاصله لنگر کافی وجود داشته باشد. روکش باید به راحتی جدا شده و همچنین در برابر تغییرات آب‌وهوایی مقاوم باشد. از این گذشته، کابل باید سال‌ها در برابر تغییر بارهای کششی در محدوده دمایی زیاد نیز مقاوم باشد.
معیارهای انتخاب را می‌توان بر روی پنج قانون ساده متمرکز کرد:
- هر چه سبک‌تر بهتر
- هر چه نازک‌تر بهتر
- هر چه استحکام کششی بالاتر باشد بهتر است
- هرچه طراحی ساده‌تر باشد بهتر است
- هر چه تیره‌تر بهتر
مفهوم آرامید (Aramid)
کابل‌های هوایی باید همیشه مجهز به کشش ساخته شده از آرامید باشند. نخ‌های شیشه‌ای یا رووینگ‌های شیشه‌ای مناسب نیستند.
دلیل آن هم لرزش است. کابل‌های هوایی دائما در معرض ارتعاشات و حرکات ناشی از باد هستند. نخ‌های شیشه‌ای در روکش کابل از هم جدا می‌شوند و کابل کشش خود را از دست می‌دهد. علاوه بر این، کابل‌های هوایی نیازی به محافظت در برابر جوندگان ندارند، که با رووینگ‌های شیشه‌ای از کابل‌های زیرزمینی محافظت کنند.
دستگاه‌های گوناگون کشش کابل را در بازار مشخص می‌کنند. آن‌ها خاص ِساخت کابل مربوطه طراحی و ساخته شده‌اند. R&M توصیه اکیدی در خصوص استفاده از ترکیبات آزمایش شده در ساخت کابل و دستگاه‌های کشش کابل را دارد.
پارامترهای انتخاب کابل
برای انتخاب کابل‌های بهینه باید تعدادی پارامتر را در نظر گرفت. به‌طور معمول تمامی محل‌ها و برنامه‌های فردی به مشخصات خاصی نیازمندند.
سازندگان کابل و سیم معمولا حداکثر نیروی کششی (MAT) یک کابل را مشخص می‌کنند. آن‌ها اندازه دمای مناسب اتاق را (20± درجه سانتیگراد) تعیین می‌کنند. با این حال، این مقدار به تنهایی نشان نمی‌دهد که آیا کابل می‌تواند برای یک برنامه خاص استفاده شود یا خیر.
برای انتخاب محصول بهینه، تامین‌کننده کابل به جزییات و پارامترهای زیر نیاز دارد:
- حداکثر فاصله لنگر هر چه کوچک‌تر باشد، راه‌حل ساده‌تر است
- حداقل افتادگی (% طول دهانه) هر چه بزرگ‌تر باشد ساده‌تر است
- حداکثر بار باد هر چه کم‌تر باشد، ساده‌تر است
- حداکثر بار اضافی (مثلا پرندگان، یخ، برف) هرچه کم‌تر باشد، ساده‌تر است
- حداقل، حداکثر دمای عملیاتی (D T) هر چه کم‌تر، ساده‌تر است
اگر تامین‌کننده کابل این مقادیر را بداند، می‌تواند مقرون‌به‌صرفه‌ترین نوع را محاسبه و کاربردهای منحصر به‌فردی را با موفقیت به اجرا بگذارد.
ویژگی‌ها و مشخصات باید در یک سند فنی (به‌عنوان مثال برگه داده) ذکر شود. معمولا از یک جدول span-sag استفاده می‌شود که با در نظر گرفتن شرایط آب‌وهوایی خاص همه مقادیر را ارائه می‌دهد.
اساسا سه شرط محیطی استاندارد شده برای ظرفیت بار کابل‌ها وجود دارد که با نام‌های NESC Light، NESC Medium و NESC Heavy شناخته می‌شوند. جدول آن نیز به شرح زیر است:
منبع : سایت R&M
بدون دیدگاه