بکاپ‌گیری

زمان تخمینی مطالعه: 19 دقیقه 

سازمان‌ها و شرکت‌های مختلف می‌توانند از روش‌های مختلفی برای بکاپ گیری (Backup) از اطلاعات استفاده کنند. این روش‌ها به شما امکان می‌دهند که نسخه پشتیبان از اطلاعات خود را ایجاد کنید و در صورت نیاز، اطلاعات را بازیابی کنید. به طور کلی، بکاپ گیری (Backup) به معنای ایجاد نسخه پشتیبان از اطلاعات مهم و قابلیت بازیابی آنها در صورت از دست رفتن، خرابی یا تغییر ناخواسته است. در عمل، بکاپ گیری به معنای ساختن یک کپی از اطلاعات موجود است که به صورت مستقل و مجزا از اطلاعات اصلی ذخیره می‌شود. با ایجاد بکاپ، می‌توانید در صورت نیاز به بازیابی اطلاعات از بکاپ استفاده کنید و مانع بروز مشکل از دست رفتن داده‌ها شوید.

تکثیر چیست؟

تکثیر (Replication) به معنای ایجاد نسخه‌های تکراری و همزمان از داده‌ها و سرویس‌ها است. در این روش، اطلاعات به صورت همزمان بین سیستم‌ها یا مکان‌های مختلف کپی می‌شوند. تکثیر می‌تواند به صورت لحظه‌ای و به طور مداوم انجام شود تا اطلاعات همواره به‌روز باشند. این روش معمولا برای ایجاد یک نسخه مجازی و همخوانی در سرویس‌ها و داده‌ها استفاده می‌شود تا در صورت خرابی یکی از سیستم‌ها، سرویس از سیستم‌های دیگر به طور خودکار ادامه یابد. بکاپ‌گیری و تکثیر هر دو به منظور حفاظت و ایجاد نسخه‌های کپی از اطلاعات استفاده می‌شوند، اما روش‌ها و هدف آن‌ها ممکن است متفاوت باشد. بکاپ‌گیری معمولا برای ایجاد نسخه پشتیبان قابل استفاده در صورت نیاز به بازیابی داده‌ها تا زمان خاصی انجام می‌شود. از طرفی، تکثیر برای ایجاد نسخه‌های تکراری و همزمان از داده‌ها استفاده می‌شود تا به صورت فعال و در زمان واقعی تغییرات را در سیستم‌ها و داده‌ها همگام‌سازی کند.

چه تفاوتی بین بکاپ گیری و تکثیر وجود دارد؟

بکاپ گیری و تکثیر هر دو روشی هستند که برای حفاظت اطلاعات استفاده می‌شوند، اما تفاوت‌های زیر بین آن‌ها وجود دارد:

1. هدف:

بکاپ‌گیری: هدف اصلی بکاپ‌گیری، ایجاد نسخه پشتیبان است که در صورت نیاز به بازیابی اطلاعات از آن استفاده شود. بکاپ‌گیری بیشتر برای حفاظت در مقابل از دست رفتن، خرابی یا تغییرات ناخواسته مورد استفاده قرار می‌گیرد.

تکثیر: هدف تکثیر، ایجاد نسخه‌های تکراری و همزمان از داده‌ها و سرویس‌ها است. تکثیر معمولا برای ایجاد همخوانی و اطمینان از دسترسی پیوسته به اطلاعات به صورت فعال استفاده می‌شود.

2. زمان و بازه:

بکاپ‌گیری: بکاپ‌گیری معمولا با تعداد و زمان مشخصی همراه است. می‌تواند به صورت منظم (روزانه، هفتگی، ماهانه و غیره) یا بر اساس یک زمان طرح‌ریزی شده انجام شود. اطلاعات در هر دوره بکاپ‌گیری جداگانه ذخیره می‌شوند.

تکثیر: تکثیر به صورت همزمان و در زمان واقعی انجام می‌شود. هر تغییر در سیستم یا داده‌ها به طور فوری و به صورت همزمان در نسخه‌های تکراری دیگر نیز اعمال می‌شود.

3. روش پیاده‌سازی:

بکاپ‌گیری: در بکاپ‌گیری، اطلاعات به صورت یکتا و مجزا از اطلاعات اصلی ذخیره می‌شوند. این حرف به معنای ساخت یک کپی مستقل است که می‌تواند در مکان دیگری ذخیره شود.

تکثیر: در تکثیر، اطلاعات به صورت همزمان بین سیستم‌ها یا مکان‌های مختلف کپی می‌شوند. این حرف به معنای ایجاد نسخه‌های تکراری و همزمان از داده‌ها است که به صورت موازی و متصل به یکدیگر عمل می‌کنند.

بکاپ‌گیری 3-2-1 چیست؟

بکاپ‌گیری 3-2-1 یک روش پیشنهادی برای بکاپ گیری است که در آن سه قاعده اصلی برای حفظ اطلاعات مهم تعیین می‌شود. این قوانین به شکل زیر تعریف می‌شوند:

3 نسخه از داده‌ها: بر اساس قانون اول، باید حداقل سه نسخه از داده‌های مهم خود داشته باشید. به این معنا که بکاپ‌های مستقل و جداگانه از اطلاعات خود دارید. در صورتی که یک نسخه از داده‌ها خراب شود یا از دست رود، شما هنوز دو نسخه دیگر برای بازیابی دارید.

2 منبع مختلف: بر اساس قانون دوم، باید داده‌های خود را در حداقل دو منبع مختلف ذخیره کنید. به این معنا است که بکاپ‌های خود را بر روی دو سیستم یا دو روش ذخیره‌سازی مستقل قرار دهید. به عنوان مثال، می‌توانید یک بکاپ را در یک سیستم خارجی ذخیره کنید و یک بکاپ دیگر را در یک سرویس ابری مانند Dropbox یا Google Drive نگهداری کنید.

1 بکاپ در محل دیگر: بر اساس قانون سوم، باید حداقل یک نسخه از بکاپ خود را در محل دیگری نگهداری کنید. به این معنا که بکاپ‌های خود را به جایی خارج از محل فیزیکی اصلی ذخیره کنید که می‌تواند یک سرور آنلاین در مکان دیگر، یک درایو خارجی که در محلی دیگر قرار دارد یا حتی یک سرویس ابری باشد. این اقدام برای محافظت در برابر خطراتی مانند سرقت، حریق، زلزله و سایر فاجعه‌های طبیعی بسیار مهم است.

استفاده از روش بکاپ‌گیری 3-2-1 به شما امکان می‌دهد تا مشکل از دست رفتن اطلاعات در مواقع خطر و حوادث ناخواسته را برطرف کنید و بازیابی آن‌ها را سریع‌تر و مطمئن‌تر انجام دهید.

بکاپ گیری Different‌ial

بکاپ گیری Differential یک روش بکاپ‌گیری است که در آن فقط تغییرات انجام شده در داده‌ها از زمان بکاپ قبلی ذخیره می‌شوند. در این روش، یک بکاپ کامل اولیه از تمام داده‌ها ایجاد می‌شود و سپس تغییرات انجام شده در داده‌ها از زمان بکاپ قبلی تا زمان بکاپ فعلی ذخیره می‌شوند. به طور معمول، در بکاپ گیری Differential، بکاپ کامل جدیدی که ایجاد می‌شود، شامل تغییرات کامل داده‌ها از زمان بکاپ اولیه تا زمان بکاپ فعلی است. به عبارت دیگر، هر بکاپ Differential به تنهایی قابل بازیابی است و برای بازیابی نیاز به بکاپ‌های قبلی ندارد.

مزیت این روش این است که بازیابی اطلاعات نسبتا سریع است. زیرا برای بازیابی، تنها باید بکاپ کامل اولیه و بکاپ Differential مربوط به زمان مورد نظر را استفاده کنید. رویکرد فوق باعث صرفه‌جویی در زمان و فضا می‌شود، زیرا تنها تغییرات بین بکاپ‌های مختلف ذخیره می‌شوند. با این حال، یکی از محدودیت‌های این روش این است که با گذشت زمان و انجام بیشتر تغییرات در داده‌ها، اندازه بکاپ‌های Differential بزرگ‌تر خواهد شد. به عبارت دیگر، هرچه فاصله زمانی بین بکاپ‌های Differential بیشتر شود، اندازه بکاپ‌ها نیز بزرگ‌تر خواهد شد و مصرف فضای ذخیره‌سازی بیشتر خواهد شد. بنابراین، برای استفاده از بکاپ‌گیری Differential، باید توازنی بین فاصله زمانی بین بکاپ‌ها و میزان مصرف فضای ذخیره‌سازی داشته باشید.

بکاپ گیری Incremental

بکاپ گیری Incremental یک روش بکاپ گیری است که در آن تغییرات انجام شده در داده‌ها از زمان بکاپ قبلی تا زمان بکاپ فعلی ذخیره می‌شوند. در این روش، در بکاپ اولیه، تمام داده‌ها ذخیره می‌شوند و در بکاپ‌های بعدی، تنها تغییرات اعمال شده به داده‌ها از زمان بکاپ قبلی تا زمان بکاپ فعلی ذخیره می‌شوند. در بکاپ‌گیری Incremental، هر بکاپ جدیدی که ایجاد می‌شود، فقط شامل تغییرات انجام شده در داده‌ها از زمان بکاپ قبلی تا زمان بکاپ فعلی است. بنابراین، برای بازیابی اطلاعات، باید بکاپ اولیه و تمام بکاپ‌های Incremental بعدی را استفاده کنید.

مزیت این روش این است که مصرف فضای ذخیره‌سازی کمتری نسبت به روش Differential دارد، زیرا تنها تغییرات انجام شده در داده‌ها ذخیره می‌شوند. همچنین، بازیابی اطلاعات نیز نسبتا سریع است، زیرا تنها بکاپ اولیه و تغییرات انجام شده را باید استفاده کنید. با این حال، یکی از محدودیت‌های این روش این است که در صورت بروز خطا در یکی از بکاپ‌های Incremental، تمام بکاپ‌های آینده تحت تاثیر قرار خواهند گرفت. به عبارت دیگر، اگر بکاپ Incremental مربوط به یک زمان خاص خراب شود، تمام بکاپ‌های بعدی برای بازیابی نامعتبر خواهند بود. بنابراین، استفاده از بکاپ گیری Incremental نیاز به مراقبت و نظارت دقیق بر عملکرد بکاپ‌ها دارد تا از ایجاد خطاهای پیش‌بینی نشده جلوگیری شود. در کل، بکاپ گیری Incremental عموما به عنوان یک روش سریع و موثر برای بکاپ گیری استفاده می‌شود، اما نیاز به مدیریت دقیق و ایجاد روش‌های مناسب برای بازیابی و حفظ سلامت داده‌ها دارد.

بکاپ گیری Full backup

بکاپ گیری Full backup یا بکاپ کامل، روشی است که در آن تمام داده‌ها و اطلاعات موجود در یک سیستم یا دستگاه برای بکاپ گیری ذخیره می‌شوند. در این روش، یک نسخه کامل و اولیه از تمام داده‌ها، فایل‌ها، پوشه‌ها و تنظیمات سیستم ایجاد می‌شود. زمانی که یک بکاپ کامل ایجاد می‌شود، تمام اطلاعات سیستم به صورت جامع و کامل در فضای ذخیره‌سازی مورد نظر (به طور مثال در یک درایو خارجی، سرور شبکه یا ابر) کپی می‌شوند. این شامل تمام فایل‌ها، پوشه‌ها، بانک‌های اطلاعاتی، تنظیمات سیستم عامل و هرگونه داده دیگری است که در سیستم وجود دارد.

مزیت اصلی بکاپ گیری Full backup این است که بازیابی داده‌ها بسیار سریع و آسان است. زیرا تمام اطلاعات مورد نیاز برای بازیابی در یک بکاپ کامل موجود است و هیچ نیازی به استفاده از بکاپ‌های قبلی یا تغییرات تک تک فایل‌ها نیست. نکته منفی که روش فوق دارد این است که بکاپ گیری Full backup نیاز به فضای ذخیره‌سازی بزرگ‌تری دارد، زیرا همه اطلاعات سیستم در هر بار بکاپ گیری ذخیره می‌شوند. همچنین، زمان و نرخ انتقال داده برای ایجاد بکاپ کامل نیاز به زمان بیشتری دارد نسبت به روش‌های بکاپ گیری Differential یا Incremental.

بکاپ گیری Full backup معمولا برای بکاپ گیری اولیه یا به صورت دوره‌ای طبق یک برنامه زمان‌بندی شده استفاده می‌شود. همچنین، در صورت نیاز به بازیابی کامل داده‌ها پس از یک حادثه ناگوار مانند خرابی سیستم یا از دست دادن اطلاعات، بکاپ گیری Full backup بسیار مفید و موثر است.

مزایا و معایب بکاپ‌گیری Differential و Incremental

بکاپ‌گیری Differential:

مزایا:

1. بازیابی سریع: در بکاپ گیری Differential، بازیابی داده‌ها بسیار سریع است، زیرا تنها بکاپ کامل اولیه و بکاپ Differential جدیدتر را برای بازیابی استفاده می‌کنید.
2. مدیریت آسان: بکاپ‌های Differential به صورت مستقل از هم ذخیره می‌شوند، بنابراین مدیریت آن‌ها نسبتا آسان است و شما به طور مستقل می‌توانید هر بکاپ را بازیابی کنید.
3. استفاده از فضای ذخیره‌سازی نسبتا کمتر: در بکاپ گیری Differential، تنها تغییرات اعمال شده پس از بکاپ کامل ذخیره می‌شوند، بنابراین مصرف فضای ذخیره‌سازی آن کمتر از بکاپ کامل است.

معایب:

1. مصرف فضای ذخیره‌سازی بیشتر: با گذشت زمان و ساخت بیشتر بکاپ‌های Differential، مصرف فضای ذخیره‌سازی بیشتر خواهد شد زیرا تغییرات اعمال شده پس از بکاپ اولیه در هر بکاپ Differential ذخیره می‌شوند.
2. زمان بازیابی طولانی‌تر: در صورتی که بخواهید داده‌ها را بازیابی کنید، باید بکاپ کامل اولیه و تمام بکاپ‌های Differential آن را استفاده کنید و این ممکن است زمان زیادی برای بازیابی طول بکشد.

بکاپ گیری Incremental:

مزایا:

1. مصرف فضای ذخیره‌سازی کمتر: در بکاپ گیری Incremental، تنها تغییرات اعمال شده پس از بکاپ قبلی ذخیره می‌شوند، بنابراین مصرف فضای ذخیره‌سازی آن کمتر از بکاپ کامل یا Differential است.
2. زمان بازیابی سریع‌تر: در بازیابی داده‌ها، تنها بکاپ کامل اولیه و تغییرات اعمال شده را استفاده می‌کنید، که باعث می‌شود زمان بازیابی سریع‌تر باشد.
3. مدیریت آسان‌تر: بکاپ‌های Incremental به صورت مستقل از هم ذخیره می‌شوند و شما به طور مستقل می‌توانید هر بکاپ را بازیابی کنید.

معایب:

1. خطر از دست دادن بکاپ: در صورتی که بکاپ Incremental مربوط به یک زمان خاص خراب شود، تمام بکاپ‌های بعدی برای بازیابی نامعتبر خواهند بود.
2. نیاز به تمام بکاپ قبلی: برای بازیابی داده‌ها، نیاز به تمام بکاپ‌های قبلی (بکاپ کامل اولیه و تمام بکاپ‌های Incremental بعدی) است و این ممکن است زمان بیشتری را برای بازیابی در بر بگیرد.
3. بازیابی طولانی‌تر در طول زمان: با گذشت زمان و تولید بیشتر بکاپ‌های Incremental، زمان بازیابی ممکن است طولانی‌تر شود، زیرا باید تمام بکاپ‌های قبلی را بررسی و بازیابی کنید.

همچنین، در هر دو روش بکاپ گیری Differential و Incremental، اگر بکاپ اولیه تغییر کند یا خراب شود، بازیابی کامل داده‌ها مشکل خواهد بود و نیاز به بکاپ کامل جدیدی خواهید داشت. بنابراین، هر دو روش بکاپ گیری Differential و Incremental مزایا و معایب خود را دارند و بر اساس نیازهای خاص و محدودیت‌های سیستم، می‌توانید یکی را انتخاب کنید. به طور کلی، بکاپ گیری Incremental برای مدیریت فضای ذخیره‌سازی بهتر و زمان بازیابی سریع‌تر مناسب است، در حالی که بکاپ گیری Differential برای بازیابی سریع‌تر و مدیریت آسان‌تر تعداد بکاپ‌ها مناسب‌تر است.

بکاپ گیری آفلاین و آنلاین (Offline and Online Backup)

 بکاپ گیری آفلاین به معنای ایجاد بکاپ از اطلاعات و ذخیره آن در رسانه‌های ذخیره‌سازی فیزیکی ممانند درایوهای خارجی، دیسک‌های نوری و غیره است. در حالی که بکاپ گیری آنلاین به معنای ایجاد بکاپ از اطلاعات و ذخیره آن در سرویس‌های ذخیره‌سازی ابری و اتصال به اینترنت است. بکاپ گیری آنلاین از آسانی و دسترسی آسان برخوردار است، در حالی که بکاپ گیری آفلاین بیشتر امنیت را فراهم می‌کند.

آیا بکاپ گیری Incremental برای حفظ اطلاعات در مورد تغییرات کوچک مناسب است؟

پاسخ مثبت است، بکاپ گیری Incremental برای حفظ اطلاعات در مورد تغییرات کوچک مناسب است. در این روش بکاپ گیری، تنها تغییرات اعمال شده پس از بکاپ قبلی ذخیره می‌شوند، بنابراین فقط داده‌هایی که تغییر کرده‌اند، در بکاپ‌های Incremental ذخیره می‌شوند. این روش، برای حفظ فایل‌ها و اطلاعاتی که تغییرات کوچک و مرتبطی دارند، بسیار مناسب است. به عنوان مثال، اگر شما در یک پروژه نرم‌افزاری فقط چند فایل را تغییر داده‌اید و بقیه فایل‌ها بدون تغییر باقی مانده‌اند، با استفاده از بکاپ گیری Incremental تنها تغییرات صورت گرفته را در بکاپ‌های جدید ذخیره می‌کنید. این موضوع باعث می‌شود فضای ذخیره‌سازی بهینه‌تر استفاده شود و زمان بکاپ گیری کاهش یابد.

بکاپ گیری Incremental برای سیستم‌های پایگاه داده نیز مناسب است. در سیستم‌های پایگاه داده، تغییرات کوچک در رکوردها ممکن است روزانه رخ دهد. با استفاده از بکاپ گیری Incremental، تغییرات جدید رکوردها و تغییراتی که در رابطه با تراکنش‌های انجام شده در پایگاه داده اعمال شده‌اند، ذخیره می‌شوند. این روش می‌تواند فضای ذخیره‌سازی را به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش دهد و زمان بازگردانی و بازیابی داده‌ها را بهبود بخشد. بنابراین، بکاپ گیری Incremental برای حفظ اطلاعات در مورد تغییرات کوچک بسیار مناسب است و به شما این امکان را می‌دهد که تنها تغییرات اعمال شده را در بکاپ‌های جدید ذخیره کنید و مصرف فضای ذخیره‌سازی را به حداقل برسانید.

چه روش‌هایی برای مدیریت و بازیابی بکاپ‌های Incremental وجود دارد؟

برای مدیریت و بازیابی بکاپ‌های Incremental، می‌توان از روش‌ها و ابزارهای مختلف استفاده کرد. در زیر تعدادی از این روش‌ها را بررسی می‌کنیم:

1. نرم‌افزارهای بکاپ گیری: برخی نرم‌افزارهای بکاپ گیری، قابلیت بکاپ گیری Incremental را ارائه می‌دهند. این نرم‌افزارها به شما امکان می‌دهند تا تنظیمات مربوط به بکاپ گیری Incremental را تعیین کنید و پروسه بکاپ گیری را به صورت خودکار انجام دهید. همچنین، این نرم‌افزارها معمولا امکان بازیابی بکاپ‌های Incremental را نیز فراهم می‌کنند.
2. سیستم‌های پایگاه داده: برخی سیستم‌های پایگاه داده، ابزارها و روش‌های خاصی برای بکاپ گیری Incremental ارائه می‌دهند. این ابزارها به شما امکان می‌دهند تا تغییراتی که در پایگاه داده رخ داده است را ثبت کنید و بکاپ‌های Incremental را بر اساس این تغییرات ایجاد کنید. سپس با استفاده از این ابزارها، می‌توانید بکاپ‌های Incremental را بازیابی کنید و تغییرات را به پایگاه داده اصلی اعمال کنید.
3. سیستم عامل: برخی سیستم‌های عامل، امکاناتی برای بکاپ گیری Incremental ارائه می‌دهند. به عنوان مثال، در سیستم‌عامل لینوکس، ابزار rsync برای بکاپ گیری Incremental استفاده می‌شود. این ابزار قادر است تغییراتی که در فایل‌ها رخ داده است را تشخیص دهد و فقط تغییرات را در بکاپ جدید ذخیره کند. این امکان را به شما می‌دهد تا بازیابی فایل‌ها به حالتی مشابه با وضعیت آخرین بکاپ انجام شود.
4. سیستم‌های فایلی: برخی سیستم‌های فایل نیز امکاناتی برای بکاپ گیری Incremental ارائه می‌دهند. به عنوان مثال، در سیستم‌عامل ویندوز، ابزارهایی مانند Robocopy و PowerShell می‌توانند برای بکاپ گیری Incremental استفاده شوند. این ابزارها قادرند تغییراتی که در فایل‌ها و پوشه‌ها رخ داده است را تشخیص دهند و تنها تغییرات را در بکاپ جدید ذخیره کنند.

به طور کلی، برای مدیریت و بازیابی بکاپ‌های Incremental، می‌توانید از نرم‌افزارهای بکاپ گیری، سیستم‌های پایگاه داده، سیستم‌عامل و سیستم‌های فایل استفاده کنید. هر کدام از این روش‌ها و ابزارها ممکن است بسته به نیازها و شرایط مورد استفاده، مناسب باشند. پیش از انتخاب روش یا ابزار مشخص، بهتر است نیازها و محدودیت‌های خود را مورد بررسی قرار داده و با توجه به آن‌ها تصمیم بگیرید.

استراتژی بکاپ گیری 4-3-2  چیست؟

استراتژی بکاپ گیری 4-3-2 یک روش معروف برای بکاپ گیری است که بر اساس تعداد و نوع بکاپ‌ها تعریف شده است. این استراتژی به شما امکان می‌دهد چهار بکاپ مجزا را با حفظ اطلاعات مهم بسازید. توضیحاتی مرتبط با این استراتژی بر مبنای بکاپ‌گیری که پیش‌تر به آن اشاره کردیم، به شرح زیر است:

1. 4 بکاپ اصلی (Full Backup): در این استراتژی، 4 بکاپ اصلی (Full Backup) از داده‌ها ایجاد می‌شود. بکاپ اصلی، تمامی اطلاعات موجود در سیستم را شامل می‌شود و به عنوان یک نقطه شروع اولیه در نظر گرفته می‌شود. این بکاپ‌ها تمامی فایل‌ها و داده‌ها را در هر بار بکاپ گیری ذخیره می‌کنند.
2. 3 بکاپ تفاضلی (Differential Backup): بکاپ‌های تفاضلی (Differential Backup)، تغییراتی را که پس از بکاپ اصلی در فایل‌ها و داده‌ها رخ داده‌اند، ذخیره می‌کنند. در این روش، سه بکاپ تجزیه‌شده ایجاد می‌شود که شامل تمامی تغییرات اعمال شده از زمان بکاپ اصلی تا زمان بکاپ تجزیه‌شده مربوطه است. به این ترتیب، هر بکاپ تجزیه‌شده تغییرات اضافی را نسبت به بکاپ قبلی شامل می‌شود.
3. 2 بکاپ افزایشی (Incremental Backup): بکاپ‌های افزایشی (Incremental Backup)، تغییراتی را که پس از بکاپ اصلی یا بکاپ تفاضلی رخ داده‌اند، ذخیره می‌کنند. در این روش، دو بکاپ تضمینی ایجاد می‌شود که شامل تغییرات اعمال شده از زمان آخرین بکاپ تفاضلی یا بکاپ تضمینی مربوطه است. به این ترتیب، هر بکاپ تضمینی تغییرات اضافی نسبت به بکاپ قبلی خود را شامل می‌شود.

استراتژی بکاپ گیری 4-3-2 به شما امکان می‌دهد تا با حفظ 4 بکاپ اصلی و تفاضلی و 2 بکاپ تضمینی، داده‌های خود را برای بازیابی به حالتی قبلی بازگردانید. با استفاده از این استراتژی، می‌توانید از فضای ذخیره‌سازی بهینه‌تری استفاده کنید و زمان و تلاش لازم برای بازگردانی داده‌ه را به حداقل برسانید. با استفاده از این استراتژی، می‌توانید از فضای ذخیره‌سازی بهینه‌تری استفاده کنید و زمان و تلاش لازم برای بازگردانی داده‌ها را کمتر کنید.

هنگام بکاپ گیری به چه نکاتی باید دقت کنیم؟

بکاپ گیری یک فرایند مهم برای حفظ اطلاعات مهم است. با این‌حال، اگر به چند نکته مهم دقت کنید کارها به شکل درستی انجام می‌شوند.

اولین مورد انتخاب روش مناسب بکاپ گیری است. باید روش مناسب برای بکاپ گیری را انتخاب کنید که با نیازها و حجم داده‌های خود سازگار باشد. مواردی مانند بکاپ کامل، تجزیه‌شده یا تضمینی را در نظر بگیرید و استراتژی مناسبی را برای سیستم خود انتخاب کنید.

مورد بعدی بازه زمانی است. تعیین بازه زمانی مناسب بکاپ گیری بر اساس اهمیت و تغییرپذیری داده‌ها بسیار مهم است. اگر داده‌های شما به طور مداوم تغییر می‌کنند، بکاپ های مکررتری نیاز دارید. در غیر این صورت، بکاپ های ماهیانه یا هفتگی ممکن است کافی باشند. بکاپ‌هایتان را در یک مکان جداگانه و امن ذخیره کنید. می‌توانید از روش‌های مختلف استفاده کنید مانند درایو خارجی، سرویس های ابری، سرورهای داخلی و غیره. اطمینان حاصل کنید که بکاپ‌هایتان در برابر خطراتی مانند سرقت، آتش سوزی یا خرابی سیستم محافظت شده‌اند.

پس از انجام بکاپ گیری، همیشه صحت و قابل بازیابی بودن بکاپ‌ها را بررسی کنید. این بررسی شامل بازیابی تستی از بکاپ و بررسی اطلاعات بازیابی شده می‌شود. به این ترتیب، مطمئن شوید که بکاپ‌هایتان به درستی ایجاد شده‌اند و داده‌هایتان قابل دسترسی هستند. برای بکاپ گیری موفق، محدودیت‌های زمانی را در نظر بگیرید و بکاپ‌ها را در زمان‌هایی برنامه‌ریزی کنید که فشار کمتری روی سیستم و منابع داشته باشید. این کمک می‌کند تا سیستم شما در حالت بهینه باقی بماند و کاربران تحت تاثیر بکاپ گیری قرار نگیرند. اگر بکاپ‌های شما دارای اطلاعات حساسی هستند، آن‌ها را رمزگذاری کنید. این کار اطمینان حاصل می‌کند که در صورت دسترسی غیرمجاز به بکاپ‌ها، اطلاعات شما محافظت شده و قابل دسترسی نیستند. به جای ذخیره‌سازی بکاپ گیری از یک مکان، سعی کنید بکاپ های چندگانه را ایجاد کنید و آن‌ها را در مکان‌های مختلف ذخیره کنید. این کار اجازه می‌دهد در مواقع حساس به راحتی به داده‌های خود دسترسی داشته باشید و احتمال بازیابی موفق‌تر داده‌ها را افزایش می‌دهد. برنامه‌ریزی آزمایش‌های بازیابی دوره‌ای را در نظر بگیرید تا مطمئن شوید که بکاپ‌های شما قابل بازیابی هستند و فرایند بازیابی به درستی انجام می‌شود.

دقت کنید هر روش بکاپ گیری مزایا و معایب خود را دارد و بسته به نیازها و شرایط ممکن است یک یا ترکیبی از این روش‌ها را انتخاب کنید. همچنین، مهم است که بکاپ‌های ایجاد شده را در مکانی امن و مجزا از داده‌های اصلی ذخیره کنید تا در صورت بروز مشکلات، به آن‌ها دسترسی داشته باشید.

بخوانید: رایانش سبز چیست و چه دستاوردی برای مرکز داده دارد؟