هر سال در حوزه مراقبت های بهداشتی تغییرات زیادی رخ می دهد. فن آوری های نوین، روش های مراقبت از بیماران را بهبود بخشیده و درمان های پزشکان را کارآمد می کند. به طور کلی اینترنت اشیا، با ارائه ابزارهایی برای یکپارچه سازی سیستم های درمانی و پزشکی و همینطور افزایش دقت و بازدهی آنها، هزینه های درمانی را به طور چشمگیری کاهش داده و نتایج درمان را نیز بهبود بخشیده است.
اینترنت اشیا در عدم نیاز به حضور فیزیکی در اورژانس
به عنوان کسی که از اتاق اورژانس بازدید میکند بعضی موارد خسته کننده است. در نتیجه به غیر از هزینههای پزشکی، ممیزیهای اتاق اورژانس گاهی اوقات ممکن است ساعتها طول بکشد. به لطف برخی از اختراعات اخیر و اینترنت اشیا بیمارستانی در شهر نیویورک توانسته است به طور مؤثری زمان انتظار ، برای نیمی از بیماران اتاق اورژانس را که نیاز به مراقبتهای سرپایی دارند، کاهش دهد. این یک سیستم مؤثر است که برخی از کاربردهای نوآورانه و جالب اینترنت اشیا را برجسته میکند. در برخی از موارد، بیماران حتی نیازی نیست حضور فیزیکی در اتاق اورژانس داشته باشند
یکی از واضحترین و محبوبترین برنامههای مراقبتهای بهداشتی و IoT نظارت از راه دور است که به عنوان telehealth شناخته میشود. که نه تنها هزینهها را به حداقل میرساند و نیاز به حضور فیزیکی را از بین میبرد، بلکه به بهبود کیفیت زندگی بیمار نیز کمک میکند تا از دردسرهای رفت و آمد کاسته شود.
اینترنت اشیا در پایین آوردن هزینه های بیماران
اینترنت اشیا در پزشکی، با کمک تکنولوژیهای دیگر و شرکتهای پیشگام در حوزه پزشکی، میتواند فرایند مراقبت از بیمار را خودکار کند. این موضوع با استفاده از ارتباط ماشین به ماشین، صورت میگیرد. پروتکلهای ارتباطی مانند بلوتوث، وایفای و… روندهای نظارت بر بیمار و درمان وی را به طور کلی متحول میکنند. به کار بردن تکنولوژی در دوره درمان، با کاهش ویزیتهای غیرضروری، استفاده از منابع بهتر و بهبود برنامهریزی باعث کاهش هزینهها خواهد شد.
کنترل بیماران مبتلا به بیماری های مزمن
سالانه بسیاری افراد در سراسر دنیا بر اثر بیماری های مزمن همچون بیماری های قلبی، دیابت و… جان خود را از دست می دهند. با استفاده از قابلیت های تحلیلی اینترنت اشیا، امکان ارائه فرم های درمانی و مراقبت های شخصی سازی شده برای این بیماران فراهم شده است. بنابراین می توان به میزان زیادی از مرگ و میر ناشی از این بیماری ها جلوگیری کرد.
سنسورهای خوراکی
Proteus Digital Health و حسگرهای قابل هضم نمونه دیگری از چگونگی نظارت بر داروهای هوشمند هستند. براساس مطالعات سازمان بهداشت جهانی، ۵۰٪ از داروها به صورت مستقیم مصرف نمی شوند. امروزه شرکت ها تلاش می کنند قرصهایی ایجاد کنند که در معده حل شوند و یک سیگنال کوچک تولید کنند، این سیگنالها توسط یک سنسور روی بدن جمع می شوند، سپس دادهها به یک برنامه تلفن هوشمند منتقل میشوند و تأیید میکنند که بیمار داروهای خود را طبق دستورالعمل مصرف کرده است یا خیر. این سیستم تا به حال برای بیماریهایی نظیر فشارخون کنترل نشده، دیابت نوع ۲ و داروهای اعصاب اجرا شده است.
در اواخر سال ۲۰۱۷، یک داروی ضد روان پریشی ساخته شد که به اولین داروی مورد تأیید FDA به سیستم ردیابی دیجیتال تبدیل گردید. بطور کلی این سنسورها میتوانند به ردیابی و بهبود چگونگی مصرف دارو توسط بیماران کمک کنند و همچنین امکان گفتگویی آگاهانه تر با پزشک را فراهم کنند.
آزمایش انعقاد
در سال ۲۰۱۶، Roche یک سیستم انعقادی با بلوتوث را راهاندازی کرد که به بیماران اجازه می داد تا سرعت لخته شدن خون خود را بررسی کنند. این اولین وسیله در نوع خود برای بیماران ضد انعقادی است که با آزمایشات متعدد به بیماران کمک میکند در محدوده درمانی خود بمانند و خطر سکته مغزی یا خونریزی را کاهش دهند.
چالش های اینترنت اشیا در پزشکی
اما با تمام محاسنی که اینترنت اشیاء در پزشکی برای ما ایجاد کرده است، چالش هایی نیز وجود دارد که از پیشرفت اینترنت اشیا در پزشکی جلوگیری می کند. و شاید حتی ارزش آن را هم کاهش دهد . تعصب پزشکان سنتی، امنیت و عدم وجود پروتکل های یک پارچه، تنها بخشی از این چالش ها هستند. شاید بتوان گفت که یکی از عمده مشکلاتی که بر سر راه اینترنت اشیا در پزشکی وجود دارد، تعصب بسیاری از پزشکان به روش های سنتی و قدیمی است . عدم فرهنگ سازی مناسب ، ترس از کار با تکنولوژی و بسیاری عوامل دیگر باعث شده است که پزشکان سنتی با اینترنت اشیا در پزشکی مخالفت کنند.
هرچند که همچنان نگرانیهای بسیاری در ارتباط با مراقبهای بهداشتی به این شکل وجود دارد با این حال جایگاه اینترنت اشیا در حوزه سلامت و مراقبتهای بهداشتی در حال پیشرفت است.
بخوانید: تاثیر امواج موبایل بر روی جانداران
بدون دیدگاه