لینوکس

زمان تخمینی مطالعه: 17دقیقه 

لینوکس یک سیستم عامل منبع باز و قدرتمند است که بر پایه هسته یونیکس توسعه یافته است. این سیستم عامل به صورت گسترده در مراکزداده استفاده می‌شود. استقرار لینوکس در مراکز داده به کارشناسان شبکه اجازه می‌دهد به بهترین ابزارهای مدیریتی و نظارتی دسترسی داشته باشند و نگرانی خاصی از بابت استفاده بیش از اندازه سیستم عامل از منابع سرور نداشته باشند. همچنین ذکر این نکته خالی از لطف نیست که در سرور لینوکس امکان اجرای انواع وب‌سایت‌ها و برنامه‌های وب‌محور مبتنی ‌بر زبان‌های برنامه‌نویسی Perl ،Python ، PHP و Go  با قدرت و سرعت بالا وجود دارد. تیم‌های توسعه می‌توانند از پایگاه داده‌های قدرتمند  MySQL،MariaDB  و PostgreSQL برای ذخیره‌سازی داده‌ها در سرورهای فیزیکی یا مجازی مبتنی بر لینوکس به بهترین شکل استفاده کنند.

آشنایی با معماری لینوکس

لینوکس بر پایه معماری یونیکس (Unix) ساخته شده است. معماری لینوکس مبتنی بر مولفه کلیدی است که هسته (kernel) یا در اصطلاح عام کرنل نام دارد که همراه با یک سری ابزار و کتابخانه‌های جانبی قابلیت اجرای سرویس‌ها و برنامه‌ها را دارد. در این معماری، هسته لینوکس مسئول مدیریت منابع سخت‌افزاری، اجرای فرآیندها و ارتباط با دستگاه‌های ورودی و خروجی است.

معماری لینوکس به صورت ماژولار و لایه‌ای است. هسته لینوکس بخش اصلی و کلیدی سیستم عامل لینوکس است که مدیریت منابع سخت‌افزاری را بر عهده دارد و عملکرد پایه را فراهم می‌کند. این هسته از درایورهای سخت‌افزاری برای تعامل با دستگاه‌های مختلف استفاده می‌کند. در لایه بالاتر، لینوکس از یک ماژول پیشرفته استفاده می‌کند که شامل کتابخانه‌های مختلفی مانند GNU C Library (glibc) است. این کتابخانه‌ها به برنامه‌ها امکاناتی مانند مدیریت حافظه، ایجاد فرآیندها، ارتباط با سیستم فایل و شبکه و دسترسی به منابع سخت‌افزاری را فراهم می‌کنند.

علاوه بر هسته و کتابخانه‌ها، لینوکس از مجموعه‌ای از ابزارها و برنامه‌های جانبی نیز پشتیبانی می‌کند که برای اجرای سرویس‌ها و برنامه‌های کاربردی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این ابزارها متن باز و قابل توسعه هستند و به کاربران امکان می‌دهند برنامه‌های سفارشی خود را اجرا کنند. لینوکس مبتنی بر معماری 32 و 64 بیتی است و قادر به اجرای برنامه‌ها و سرویس‌های نوشته شده بر پایه این معماری‌ها است. در حقیقت، لینوکس به عنوان یک معماری چندپلتفرمی (multiplatform) شناخته می‌شود و قابلیت اجرا بر روی انواع سخت‌افزارها مانند سرورها، رایانه‌های شخصی، تلفن‌های همراه و دستگاه‌های جانبی را دارد.

مولفه‌های کلیدی لینوکس

همان‌گونه که اشاره کردیم، ابزارهای مختلفی در پس‌زمینه سیستم عامل لینوکس اجرا می‌شوند تا بتوانیم از این سیستم عامل استفاده کنیم. برخی از مولفه‌های کلیدی سیستم عامل لینوکس به شرح زیر هستند:

هسته لینوکس (Linux Kernel): هسته لینوکس بخش اصلی و مهم سیستم عامل است که مدیریت منابع سخت‌افزاری را بر عهده دارد. این هسته شامل درایورها برای تعامل با دستگاه‌های سخت‌افزاری مختلف است و وظیفه مدیریت حافظه، مدیریت فرآیندها، برنامه‌های کاربردی و ارتباط با دستگاه‌های ورودی و خروجی را دارد.

کتابخانه‌های جانبی (Libraries): لینوکس از مجموعه‌ای از کتابخانه‌های جانبی استفاده می‌کند که امکانات موردنیاز برنامه‌ها را در اختیارشان قرار می‌دهند. از کتابخانه‌های مهم لینوکس باید به glibc اشاره کرد که وظیفه مدیریت حافظه، مدیریت فرآیندها، ارتباط با سیستم فایل و شبکه و دسترسی به منابع سخت‌افزاری را بر عهده دارد.

ابزارها و برنامه‌های جانبی (Tools and Utilities): لینوکس از مجموعه‌ای از ابزارها و برنامه‌های جانبی برای اجرای سرویس‌ها و برنامه‌های کاربردی استفاده می‌کند. این ابزارها شامل برنامه‌های متن باز و قابل توسعه هستند و کاربران را قادر می‌سازند برنامه‌های سفارشی خود را بنویسند و اجرا کنند. برخی از ابزارها و برنامه‌های معروف لینوکس شامل Bash (محیط خط فرمان)، GCC (کامپایلر C و C++)، GDB (ابزار رفع اشکال) و Apache (سرور وب) هستند.

محیط دسکتاپ (Desktop Environment): لینوکس از محیط‌های گرافیکی مانند GNOME، KDE، XFCE و Cinnamon بهره می‌برد. این محیط‌ها امکاناتی مانند مدیریت پنجره‌ها، نمایش آیکون‌ها و منوها، تنظیمات سیستم و اجرای برنامه‌های گرافیکی را فراهم می‌کنند.

سرویس‌ها و دمون‌ها (Services and Daemons): لینوکس برای اجرای سرویس‌ها و برنامه‌های پشتیبانی شده، از سرویس‌ها و دمون‌ها استفاده می‌کند. این سرویس‌ها و دمون‌ها در پس‌زمینه کار مهمی را انجام می‌دهند مانند مدیریت شبکه و اینترنت، سیستم فایل، چاپ، ارتباطات و سیستم های توزیع بسته.

سرور لینوکس چیست؟

سرور لینوکس، به سروری اشاره دارد که یکی از توزیع‌های لینوکس روی آن نصب شده است. یک سرور لینوکسی وظیفه ارائه خدمات و پاسخ‌گویی به درخواست‌های مختلف را دارد. این سرویس‌ها می‌توانند شامل وب سرور، سرور پست الکترونیکی، سرور پایگاه داده، سرور فایل و غیره هستند.  لازم به توضیح است که هریک از توزیع‌های سیستم ‌عامل لینوکس توانایی مدیریت منابع سخت‌افزاری سرور را دارند و بر روند اجرای برنامه‌ها کنترل می‌کنند. علاوه ‌بر این، در برخی از توزیع‌های لینوکس، یک رابط کاربری گرافیکی در اختیار کارشناسان شبکه قرار می‌گیرد، در حالی که برخی از توزیع‌ها فاقد رابط کاربری هستند و مدیریت سیستم ‌عامل از طریق خط فرمان امکان‌پذیر است. کارآمدی، ایمنی و به‌روزرسانی دائم سیستم‌ عامل لینوکس باعث شده تا سرورهای لینوکسی به‌ عنوان یکی از گزینه‌های اصلی برای سازمان‌های کوچک و بزرگ مورد استفاده قرار گیرند. با استفاده از لینوکس، سازمان‌ها توانایی پیاده‌سازی ابرهای عمومی و خصوصی و کانتینرهای منعطف را دارند و قادر هستند سرویس‌های خود را با بالاترین سرعت ممکن در اختیار مشتریان خود قرار دهند.

سرورهای لینوکسی برای مدیریت سخت‌ترین بارهای کاری تجاری مانند مدیریت سیستم و شبکه، مدیریت پایگاه‌داده و خدمات وب‌سرویس (Web service)  طراحی و تنظیم شده‌اند. همین مساله باعث شده تا لینوکس در امنیت، ثبات و انعطاف‌پذیری مورد توجه سازمان‌های بزرگ قرار بگیرد.

لینوکس چه قابلیت‌هایی در اختیار مراکز داده قرار می‌دهد؟

لینوکس یک سیستم عامل قدرتمند و پرکاربرد است که به شکل گسترده‌ای در مراکز داده و سرورها استفاده می‌شود. این سیستم عامل بسیار انعطاف‌پذیر است و به تمامی نیازهای مراکز داده پاسخ می‌دهد. برخی از قابلیت‌های لینوکس که آن را به گزینه مناسبی برای استقرار در مراکزداده کرده است به شرح زیر است:

پایداری: لینوکس به عنوان یک سیستم عامل بسیار پایدار شناخته می‌شود، به طوری که قادر است به مدت طولانی بدون نیاز به راه‌اندازی مجدد (reboot)، به صورت پیوسته و بدون اختلال کار کند. این ویژگی بسیار مهم است، زیرا مراکز داده نیاز دارند تا به طور مداوم و بدون قطعی در دسترس باشند.

امنیت: لینوکس به لحاظ امنیتی بسیار قوی است و ابزارهای متعددی برای مدیریت امنیت سیستم فراهم می‌کند. از جمله این ابزارها می‌توان به فایروال (firewall)، رمزنگاری (encryption)، کنترل دسترسی (access control) و سیستم‌های تشخیص نفوذ (intrusion detection systems) اشاره کرد. این ویژگی‌ها به مراکز داده کمک می‌کنند در برابر حملات و نفوذهای احتمالی مقاومت کنند.

مقیاس‌پذیری: لینوکس بالاترین سطح از مقیاس‌پذیری را ارائه می‌کند، به این معنا که می‌تواند با توسعه و افزایش بار کاری سازگار شود. این ویژگی به مراکز داده امکان می‌دهد تا به راحتی قابلیت‌های موردنیاز خود را به لینوکس اضافه کرده یا در صورت لزوم از آن حذف کنند.

مدیریت مرکزی: لینوکس ابزارهای مدیریت مرکزی قدرتمندی را فراهم می‌کند که به مدیران مراکز داده امکان می‌دهد سیستم‌ها و منابع را به صورت مرکزی مدیریت کنند. از جمله این ابزارها باید به مدیریت کاربران و دسترسی‌ها، مدیریت شبکه، مانیتورینگ و نظارت، مدیریت خطا و رفع مشکلات و غیره اشاره کرد.

پشتیبانی از تکنولوژی‌های پیشرفته: لینوکس از فناوری‌های پیشرفته ارتباطی مثل InfiniBand و RMDA سرنام (Remote Direct Memory Access)، سیستم فایل شبکه‌ای NFS سرنام (Network File System) و iSCSI سرنام (Internet Small Computer System Interface) به همراه ابزارهای مجازی‌سازی مثل داکر (Docker) و کوبرنتیس (Kubernetes)، و ابزارهای مدیریت ذخیره‌سازی مانند LVM سرنام  (Logical Volume Manager)پشتیبانی می‌کند. این قابلیت‌ها به مراکز داده اجازه می‌دهند تا از تکنولوژی‌های پیشرفته استفاده کنند و عملکرد زیرساخت را بهبود ببخشند.

همچنین، نباید از این نکته غافل شویم که لینوکس یک سیستم عامل منبع باز است، به این معنی که کد منبع آن در دسترس است و می‌توان آن را با توجه به نیازهای خاص مراکز داده سفارشی کرد و تغییر داد. قابلیت فوق به مراکز داده اجازه می‌دهد تا کدهای سیستم عامل را متناسب با نیازها تغییر دهند تا بتوانند بهترین نتیجه را به دست آورند.

Linux چه قابلیت‌هایی در اختیار مرکز داده قرار می‌دهد؟

Linux یک سیستم عامل قدرتمند و پرکاربرد است که به شکل گسترده‌ای در مرکز داده و سرورها استفاده می‌شود. این سیستم عامل بسیار انعطاف‌پذیر است و به تمامی نیازهای مراکز داده پاسخ می‌دهد. برخی از قابلیت‌های لینوکس که آن را به گزینه مناسبی برای استقرار در مراکزداده کرده است به شرح زیر است:

پایداری: به عنوان یک سیستم عامل بسیار پایدار شناخته می‌شود، به طوری که قادر است به مدت طولانی بدون نیاز به راه‌اندازی مجدد (reboot)، به صورت پیوسته و بدون اختلال کار کند. این ویژگی بسیار مهم است، زیرا مراکز داده نیاز دارند تا به طور مداوم و بدون قطعی در دسترس باشند.

امنیت: به لحاظ امنیتی بسیار قوی است و ابزارهای متعددی برای مدیریت امنیت سیستم فراهم می‌کند. از جمله این ابزارها می‌توان به فایروال (firewall)، رمزنگاری (encryption)، کنترل دسترسی (access control) و سیستم‌های تشخیص نفوذ (intrusion detection systems) اشاره کرد. این ویژگی‌ها به مراکز داده کمک می‌کنند در برابر حملات و نفوذهای احتمالی مقاومت کنند.

مقیاس‌پذیری: بالاترین سطح از مقیاس‌پذیری را ارائه می‌کند، به این معنا که می‌تواند با توسعه و افزایش بار کاری سازگار شود. این ویژگی به مراکز داده امکان می‌دهد تا به راحتی قابلیت‌های موردنیاز خود را به لینوکس اضافه کرده یا در صورت لزوم از آن حذف کنند.

مدیریت مرکزی: ابزارهای مدیریت مرکزی قدرتمندی را فراهم می‌کند که به مدیران مراکز داده امکان می‌دهد سیستم‌ها و منابع را به صورت مرکزی مدیریت کنند. از جمله این ابزارها باید به مدیریت کاربران و دسترسی‌ها، مدیریت شبکه، مانیتورینگ و نظارت، مدیریت خطا و رفع مشکلات و غیره اشاره کرد.

پشتیبانی از تکنولوژی‌های پیشرفته: لینوکس از فناوری‌های پیشرفته ارتباطی مثل InfiniBand و RMDA سرنام (Remote Direct Memory Access)، سیستم فایل شبکه‌ای NFS سرنام (Network File System) و iSCSI سرنام (Internet Small Computer System Interface) به همراه ابزارهای مجازی‌سازی مثل داکر (Docker) و کوبرنتیس (Kubernetes)، و ابزارهای مدیریت ذخیره‌سازی مانند LVM سرنام  (Logical Volume Manager)پشتیبانی می‌کند. این قابلیت‌ها به مراکز داده اجازه می‌دهند تا از تکنولوژی‌های پیشرفته استفاده کنند و عملکرد زیرساخت را بهبود ببخشند.

همچنین، نباید از این نکته غافل شویم که لینوکس یک سیستم عامل منبع باز است، به این معنی که کد منبع آن در دسترس است و می‌توان آن را با توجه به نیازهای خاص مراکز داده سفارشی کرد و تغییر داد. قابلیت فوق به مراکز داده اجازه می‌دهد تا کدهای سیستم عامل را متناسب با نیازها تغییر دهند تا بتوانند بهترین نتیجه را به دست آورند.

بهترین توزیع‌های لینوکسی برای مراکز داده چیستند؟

بهترین توزیع‌های لینوکس برای مراکز داده معمولا براساس نیازها و نوع مراکز داده باید انتخاب شوند. با این‌حال، برخی از توزیع‌های لینوکس محبوبیت بیشتری در دنیای شبکه دارند و تقریبا مورد توجه کارشناسانی قرار دارند که قصد استقرار آن‌ها روی سرورها را دارند. برخی از این توزیع‌ها به شرح زیر هستند:

Red Hat Enterprise Linux

RHEL یکی از توزیع‌های معروف و تجاری سیستم عامل لینوکس است. این توزیع توسط شرکت Red Hat Inc توسعه داده و پشتیبانی می‌شود. RHEL برای استفاده در محیط‌های تجاری و سازمانی طراحی شده است و به عنوان یکی از محبوب‌ترین توزیع‌های لینوکسی مورد استفاده در مراکز داده شناخته می‌شود.

Ubuntu Server

نسخه سرور سیستم عامل اوبونتو یکی از پرکاربردترین توزیع‌های لینوکس برای استقرار در سرورها و مراکز داده است. این توزیع بر پایه سیستم عامل اوبونتو توسعه داده شده و از طریق شرکت Canonical پشتیبانی می‌شود. Ubuntu Server دارای ویژگی‌هایی مانند سادگی استفاده، پشتیبانی طولانی مدت، امنیت بالا و ابزارهای مدیریت کارآمد است. این توزیع از طریق جامعه بزرگی از توسعه‌دهندگان و کاربران حمایت می‌شود و به عنوان یک گزینه ایده‌آل برای سرورهای وب، سرورهای پایگاه‌داده، سرورهای ایمیل و سایر محیط‌های سروری شناخته می‌شود.

SUSE Linux Enterprise Server

SLES یک توزیع تجاری ازLinux است که برای مراکز داده و محیط‌های کسب و کار طراحی شده است. این توزیع دارای قابلیت‌های بالا برای مدیریت و امنیت، پشتیبانی از برنامه‌های کاربردی متعدد و قابلیت انتقال داده بین سرورها است.

Debian

دبیان یکی از توزیع‌های پایه لینوکس است که تمرکزش بر پایداری، امنیت و قابلیت سفارشی‌سازی بالا است. این توزیع به عنوان پایه برای توزیع‌های دیگری مانند Ubuntu Server استفاده می‌شود. دبیان دارای جامعه فعالی از توسعه‌دهندگان است و گزینه مناسبی برای استقرار روی سرورها است.

CentOS

یک توزیع رایگان بر پایه RHEL است که سعی کرده قابلیت‌های شاخص RHEL را همراه با ویژگی‌های جدیدی در اختیار سازمان‌ها قرار دهد.

توزیع سرور و دسکتاپی لینوکس چه تفاوت‌هایی دارند؟

تفاوت‌های اصلی بین توزیع‌های سرور و دسکتاپی لینوکس عمدتا در طراحی، هدف و کاربری آن‌ها است. برخی از تفاوت‌های اساسی به شرح زیر هستند:

هدف: توزیع‌های سرور لینوکس طراحی شده‌اند تا به نیازهای پیچیده و سنگین مراکز داده پاسخ دهند. هدف اصلی آن‌ها ارائه خدمات شبکه، مدیریت منابع، پایداری و امنیت بالا است. در مقابل، توزیع‌های دسکتاپی لینوکس برای استفاده روزمره کاربران در محیط کاری و خانگی طراحی شده‌اند و تمرکز بیشتری بر رابط کاربری گرافیکی (GUI)، نرم‌افزارهای دسکتاپ و تجربه کاربری دارند.

رابط کاربری: توزیع‌های سرور لینوکس معمولا بر رابط کاربری خط فرمان (Command Line Interface) متمرکز هستند. این رابط کاربری پیشرفته‌تر و قدرتمندتر است و برای مدیریت سرور و خدمات شبکه بهینه شده است. اما توزیع‌های دسکتاپی لینوکس عمدتا دارای رابط کاربری گرافیکی (GUI) هستند که به کاربران امکان استفاده آسان و بدون نیاز به دانش فنی عمیق را می‌دهد.

بستر نرم‌افزاری: توزیع‌های سرور لینوکس عموما متمرکز بر محیط‌های سرویس‌دهی مانند وب سرورها، پایگاه‌داده‌ها، سرورهای ایمیل و مدیریت منابع مانند سیستم‌های توزیع شده (Cluster) هستند. بنابراین، زیرساخت نرم‌افزاری آن‌ها بیشتر برای پاسخ‌گویی به این نیازها بهینه شده‌اند، در حالی که توزیع‌های دسکتاپی لینوکس بیشتر بستر مناسبی برای نصب و استفاده از برنامه‌ها و نرم‌افزارهای دسکتاپ ارائه می‌دهند.

پشتیبانی: توزیع‌های سرور لینوکس عموما دارای پشتیبانی طولانی مدت (Long Term Support) هستند که به مدت چند سال به‌روزرسانی‌های امنیتی و اصلاحی را دریافت می‌کنند. پشتیبانی طولانی مدت نقش مهمی در پایداری محیط‌های شبکه دارد و مانع از آن می‌شود تا هکرها بتوانند به راحتی به زیرساخت‌ها نفوذ کنند.

آیا Linux برای استقرار در مرکز داده گزینه مناسبی است؟

پاسخ قطعا مثبت است. لینوکس به عنوان یک سیستم عامل منبع باز و قدرتمند، برای استقرار در مراکز داده یک گزینه بسیار مناسب است. در حقیقت، طیف گسترده‌ای از مراکز داده بزرگ و شرکت‌های ابری از Linux برای سرورها و زیرساخت‌های خود استفاده می‌کنند. لینوکس به دلیل پایداری، امنیت، انعطاف‌پذیری، هزینه کم، پشتیبانی از ابزارهای مدیریتی و غیره گزینه مناسبی است.

لینوکس برای استقرار روی ماشین های مجازی مناسب است؟

پاسخ مثبت است. لینوکس یکی از سیستم عامل‌های مناسب برای استقرار روی ماشین‌های مجازی (Virtual Machines) است. در واقع، بسیاری از سازمان‌ها و شرکت‌ها از لینوکس برای اجرای سرورها و برنامه‌های خود در محیط‌های مجازی استفاده می‌کنند. دلایل زیر نشان می‌دهند که چرا لینوکس برای استقرار در ماشین‌های مجازی مناسب است:

سبک و کارآمد: لینوکس به طور کلی سبک بوده و بازدهی بالا دارد. این سیستم عامل به خوبی در محیط‌هایی که دارای منابع محدود هستند مانند ماشین‌های مجازی عمل می‌کند و قابلیت اجرای بهینه را دارد. با کاهش مصرف منابع سخت‌افزاری، شما می‌توانید بیشترین استفاده را از ظرفیت ماشین‌های مجازی خود ببرید.

پشتیبانی از انواع ماشین‌های مجازی: لینوکس پشتیبانی گسترده‌ای از فناوری‌های ماشین‌های مجازی مانند VMware، KVM سرنام (Kernel-based Virtual Machine) و VirtualBox دارد. رویکرد فوق به شما امکان می‌دهد تا لینوکس را روی انواع ماشین‌های مجازی رایج در بازار نصب کنید.

امنیت: به عنوان یک سیستم عامل امن و ماژولار شناخته شده است. با استفاده از لینوکس در ماشین‌های مجازی، می‌توانید از مزایای امنیتی لینوکس بهره ببرید و محیط مجازی خود را با امنیت بالا کنترل کنید.

مقیاس‌پذیری: استقرار لینوکس در ماشین‌های مجازی به شما امکان می‌دهد به راحتی مقیاس‌پذیری منابع سرور و برنامه‌های خود را انجام دهید. با افزایش بار کاری، می‌توانید منابع ماشین مجازی را به راحتی تغییر دهید و به نیازها پاسخ دهید.

مدیریت آسان: لینوکس با ابزارهای مدیریتی قدرتمندی مانند داکر (Docker) و کوبرنتیس (Kubernetes) همراه است. با استفاده از این ابزارها، می‌توانید به راحتی برنامه‌ها و سرویس‌های خود را در محیط‌های ماشین‌های مجازی مدیریت کنید و عملکرد بهینه را به دست آورید.

بنابراین، لینوکس به عنوان یک سیستم عامل قدرتمند و انعطاف‌پذیر برای استقرار روی ماشین‌های مجازی گزینه‌ای مناسب است. با این حال، در نظر داشته باشید که تنظیم و پیکربندی صحیح ماشین‌های مجازی و سیستم عامل لینوکس در آن‌ها نیازمند تجربه و دانش فنی است.

Linux چه نوع ابزارهای مدیریت پیشرفته‌ای را برای مرکز داده فراهم می‌کند؟

لینوکس، به عنوان یک سیستم عامل قدرتمند، ابزارهای مدیریت پیشرفته‌ای را برای مرکز داده فراهم می‌کند. برخی از این ابزارها به شرح زیر هستند:

Docker: یک پلت‌فرم محبوب برای اجرای برنامه‌ها در محیط‌های مجازی است. این ابزار امکان ایجاد و مدیریت کانتینرها را فراهم می‌کند که در آن برنامه‌ها به صورت جداگانه و مستقل از یکدیگر اجرا می‌شوند. داکر به مدیران مراکز داده امکان می‌دهد تا برنامه‌های خود را در محیط‌های جداگانه و ایزوله اجرا کنند و به راحتی مقیاس‌پذیری و مدیریت آن‌ها را انجام دهند.

Kubernetes: یک سیستم مدیریت کانتینرها و هماهنگ‌کننده (Container Orchestration) است که به شما امکان می‌دهد برنامه‌ها و سرویس‌هایی که در کانتینرها اجرا می‌شوند را مدیریت کنید. کوبرنتیس قابلیت‌هایی مانند مدیریت مقیاس‌پذیر و توزیع بار را فراهم می‌کند. این ابزار به مدیران مراکز داده کمک می‌کند تا برنامه‌ها را به صورت موثر و بهینه مدیریت کنند.

Ansible : یک ابزار مدیریت پیکربندی و اتوماسیون است که به شما امکان می‌دهد کدهای پیکربندی را به صورت خودکار بر روی سرورها اجرا کنید. این ابزار می‌تواند برای پیکربندی و مدیریت نرم‌افزارها، سرویس‌ها و زیرساخت‌های مختلف استفاده شود. Ansible به مدیران مراکز داده اجازه می‌دهد فرآیند پیکربندی و مدیریت سرورها را به صورت موثر و خودکار انجام دهند.

Nagios : یک ابزار مانیتورینگ و پیش‌بینی است که به شما امکان می‌دهد وضعیت سرویس‌ها، سرورها و مولفه‌های مختلف سیستم را پی‌گیری کنید. این ابزار اعلان‌ها و هشدارهایی در ارتباط با بروز مشکلات یا اختلالات در سیستم ارسال می‌کند. Nagios به مدیران مراکزداده کمک می‌کند تا عملکرد سیستم را زیرنظر بگیرند

در مجموع باید بگوییم که این ابزارها به مدیران مراکز داده کمک می‌کنند تا عملکرد و مدیریت سیستم‌ها، زیرساخت‌ها، منابع و بارکاری را بهبود بخشند و عملکرد زیرساخت را ارتقا دهند. هر یک از این ابزارها قابلیت‌های خاص خود را دارند و بسته به نیازها و محیط‌های مراکزداده، باید انتخاب و مورد استفاده قرا گیرند.

بخوانید: محاسبات لبه چیست ؟