لای فای چه زمانی ایجاد شد؟

لای فای در ابتدا به عنوان جایگزینی برای تکنولوژی های فرکانس رادیویی شبکه محور (RF) معرفی شد. از آن جایی که فناوری های شبکه بیسیم امروزه بسیار معروف شده و موفق عمل کرده است، انتقال حجم عظیم داده ها با تعداد باندهای محدود فرکانس رادیویی هر روز به کار سخت تری تبدیل می شود.

هارالد هاس، محقق دانشگاه ادینبورو اسکاتلند برای اولین بار نام «لای فای» را بر سر زبان ها انداخت. سخنرانی تد (TED) او در سال 2011 توجه عموم مردم را به پروژه ای جذب کرد که هاس از آن با عنوان «داده از طریق روشنایی» یاد می کرد.

لای فای و ارتباط نور مرئی (VLC)

در واقع نوعی از ارتباط نور مرئی یا VLC است. استفاده از نورها به عنور دستگاه های ارتباطی ایده جدیدی نیست و در واقع به حدود 100 سال پیش بر می گردد!

با استفاده از VLC، تغییرات در تراکم روشنایی می تواند برای انتقال اطلاعات کد شده مورد استفاده قرار بگیرد. فرم های اولیه VLC از لامپ های الکتریکی سنتی استفاده می کردند ولی نمی توانستند به نرخ بالایی از انتقال اطلاعات دست پیدا کنند. گروه تالیف استاندارد IEEE بر روی استانداردهای صنعتی VLC در حال مطالعه هستند.

این تکنولوژی بیشتر از لامپ های سنتی فلوئورسنت یا لامپ های رشته ای از لامپ های ال ای دی (LED) استفاده می کند. یک شبکه لای فای برای انتقال داده شدت نور LED را در سرعت های خیلی بالا (سریع تر از قدرت درک انسان) تغییر می دهد، به نوعی یک نوع کد مورس فوق العاده سریع.

مشابه وای فای، شبکه های لای فای هم نیاز به نقاط دسترسی (access point) مخصوص برای ساماندهی ترافیک در بین دستگاه ها دارند. دستگاه های کلاینت باید با یک اداپتور بیسیم  یا یک تراشه داخلی یا دانگل ساخته شوند.

مزایای تکنولوژی لای فای و اینترنت

شبکه های لای فای از دخالت فرکانس های رادیویی اجتناب می کنند. در عین حال، میزان طیف بیسیم (دامنه فرکانس های سیگنال موجود) با نور مرئی بسیار از طیف رادیویی مورد استفاده برای وای فای فراتر می رود (یک آمار ارائه شده این میزان را 10.000 برابر بیشتر اعلام کرده است). این یعنی این که شبکه های لای فای به صورت تئوری نسبت به شبکه های وای فای در زمینه مدیریت ترافیک در مقیاس بزرگ بسیار موفق تر عمل خواهند کرد.

شبکه های لای فای به نحوی طراحی شده اند که روشنایی های نصب شده در خانه ها و سایر ساختمان ها استفاده کنند که همین مساله هم این تکنولوژی را تبدیل به تکنولوژی ای ارزان قیمت کرده است.
در این تکنولوژی چون انتقال داده فقط محدود به جاهایی است که در آن ها نور وجود دارد و یا نور به آن مکان ها می تواند نفوذ کند، همین مساله یک مزیت امنیتی تسبت به وای فای ایجاد کرده است که امواج آن به صورت غیر قابل نظارتی از دیوار ها و سقف و کف عبور می کند.

در زمینه سلامتی هم آن چه تا کنون مشخص شده است این است که امواج لای فای سلامتی انسان را بسیار کمتر از امواج وای فای به خطر می اندازند.

سرعت لای فای

تست های آزمایشگاهی نشان داده است که  به صورت تئوری سرعت های بسیار بالایی از خود نشان می دهد؛ یکی از این تست ها انتقال داده به اندازه 224 گیگابیت بر ثانیه را ثبت کرده است(گیگیابیت، نه مگابیت!)

مشکلات لای فای

 در فضای بیرونی نمی تواند عملکرد خوبی داشته باشد چرا که نور آفتاب در عملکرد آن مشکل ایجاد خواهد کرد.

اتصالات لای فای در محل هایی که نور را از خود عبور نمی دهند قطع می شوند و توانایی نفوذ در این مناطق را ندارند.

در حال حاضر این مزیت وجود دارد که از قبل بستر آن در خانه ها و ساختمان های سراسر دنیا (چراغ ها و روشنایی ها) آماده است، برای متقاعد کردن مصرف کنندگان اینترنت به این که از این به بعد به جای وای فای از لای فای استفاده کنند باید یک دلیل قانع کننده به آن ها داد که یکی از این دلایل متقاعد کننده می تواند هزینه ارزان استفاده از این تکنولوژی باشد.

مساله دیگری که در سر راه همه گیر شدن استفاده از این تکنولوژی  وجود دارد، نصب مدارهای اضافی مورد نیاز به لامپ های ال ای دی است که اتصال لای فای را امکان پذیر می کند که این مساله باید توسط تولیدکنندگان چراغ ها و روشنایی ها مورد توجه قرار بگیرد.

بخوانید: انتقال داده بیشتر با فیبر نوری | قسمت اول