میکروداکت‌

میکروداکت ها یا microductها

به طور سنتی، کابل‌‌های فیبر نوری زیر زمینی فول سایز در داکت های پلی اتلین که به آنها داکت‌های داخلی (inner duct) گفته می شوند، قرار گرفته اند. قطر این داکت ها معمولاً 25 تا 51 میلی متر است. در سیستم های داکت ارتباطات از راه دور معمولی، داکت های داخلی با قطر 75 تا 100 میلی قرار می گیرند که ازPVC، بتن، سفال رسی یا الیاف قیر ساخته شده اند. معمولاً 3 تا 4 داکت داخلی را می توان درون یک مجرای اصلی 100 میلی متری قرار داد.

در هر داکت داخلی معمولاً یک کابل فیبر نوری استاندارد برای برقراری ارتباطات از راه دور قرار می گیرد. با استفاده از میکروداکت های با قطر کوچکتر که مطابق با اندازه کابل های میکروداکت‌ با قطر کوچک هستند، سیستم مجرای ارتباطات از راه دور می تواند به بسیاری از مکان های کوچک اما ایمن تقسیم شوند تا کابل های فیبر نوری میکروداکت با قطر کوچکتر در آن ها قرار گیرند. میکروداکت ها می توانند به گونه ای در کارخانه ساخته شوند که چندین میکروداکت‌ در یک پوشش واحد انعطاف پذیر قرار گیرند. که می‌توانند در سیستم مجرای زیرزمینی یا به صورت مدفون در خاک اجرا شوند. این میکروداکت این امکان را فراهم می کنند که کابل های فیبر نوری مطابق با نیاز امروز نصب شوند و یک فضای یدک در داخل داکت باقی بماند و در صورت ایجاد نیاز جدید در آینده از آن فضا استفاده شود.

میکروداکت های منحصربه فرد در واحدهای میکروداکت‌ در کارخانه مونتاژ می شوند و در یک غلاف محصور می شوند. این میکروداکت ها با توجه به قطری که دارند دارای کدگذاری رنگی هستند. میکروداکت‌ ها و واحدهای میکروداکت بر روی قرقرهای بزرگ و در طول های زیاد پیچیده شده اند تا مطابق با نیازهای شغلی باشند. میکروداکت ها باعث می شوند که کابل ها در splice closureها، محفظه های اسپلایس کابل دارای محافظت مکانیکی باشند و در فضای بیرون دارای مسیریابی درست باشند. میکروداکت ها را می توان در قطر و ضخامت دیواره مختلف خریداری کرد تا مطابق میزان محافظت مورد نیاز باشد.

هنگامی که خدمات جدید توسعه می‌یابد، کابل های میکروداکت‌ می توانند در میکروداکت‌های یدکی قرار گیرند. از آنجا که میکروداکت‌ها خالی در زمان ساخت اولیه هزینه‌های زیرساختی اضافی کمتری به همراه دارند، باعث انعطاف پذیری قابل توجه و صرفه جویی در هزینه ها می‌شوند. سیستم های میکروداکت‌ از داکت های کوچک و کابل های فیبر نوری با قطر کوچک و جمع و جور استفاده می کنند تا بتوانند یک سیستم منحصر به فرد را راه اندازی کنند.

میکروکابل‌‌ها یا microcableها

کابل‌هایی که می‌توان آن‌ها را میکروکابل یا “microcable” نامید از نظر طراحی، کاربرد و تولید کننده انواع مختلفی دارد. اما معمولاً طراحی کابل های میکرو به گونه‌ای است که وزن و قطر خارجی آن‌ها در مقایسه با کابل‌های معمولی به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌یابد. به عنوان مثال قطر خارجی یک کابل 12F Unitube Drop می‌تواند بین 4 تا 8 میلیمتر باشد در حالی که در طراحی میکروکابل این قطر می تواند تا 2.5 میلیمیتر و حتی در کابل‌های Air Blown CFU تا 1.6 میلیمتر نیز برسد.

طرح های اصلی میکروکابل‌ها شامل لوز تیوب رشته ای (stranded loose tube)، سنترال تیوب (central tube) (برای مثال با میکروماژول‌های چندگانه) و یونی تیوب (unitube) هستند. آنچه در همه این موارد رایج است، وزن و قطر خارجی (OD) کم و کاهش مقدار ژل در طرح‌های پرشده با ژل می‌باشد. معمولاً میکروکابل‌ها بدون آرمور هستند به همین دلیل نمی‌توانند برای استقرار در جاهایی که مستقیماً دفن می‌شوند مورد استفاده قرار ‌گیرند. میکروکابل‌ها برای مصارف این دور (indoor) و اوت دور (outdoor) و دارای ژل یا بدون ژل در دسترس هستند. حتی وقتی لوز تیوب های میکرو (یا میکروماژول‌ها) پر از ژل هستند، مقدار ژل به طور قابل توجهی کمتر از لوز تیوب‌های معمولی است. می‌توان گفت تقریباً هیچ تولید کننده‌ای طراحی با هسته تر (wet core) (یعنی حالتی که هسته کابل به صورت غرق شده باشد) را پیشنهاد نمی‌دهد و طرح‌ها معمولاً به صورت هسته خشک (dry core) و لوز تیوب‌ها تر و خشک (Wet or Dry loose tubes) هستند. مقدار بسیار کمتر ژل نقش مهمی در کاهش وزن کابل دارد.

بخوانید: تراکم بالا در پچ پنل جدید آر اند ام | پچ پنل زاویه دار 48 پورت