یکی از اولین استفاده های تجاری از مفهوم واقعیت افزوده در زمینه ورزش و در فوتبال آمریکایی و در سال 1998 اتفاق افتاده است. همان طور که احتمالا دیده اید در پخش تلویزیونی فوتبال آمریکایی خط هایی زرد رنگ به صورت دیجیتالی روی تصویر به نمایش در می آید که محل شروع بازی هر یک از دو تیم را مشخص می کند. از استفاده های دیگر ورزشی که در کشورمان هم اتفاق افتاده می توان به نمایش دادن نتیجه بازی در حین پخش بازی در دایره میانی زمین فوتبال اشاره کرد که حدود یک دهه پیش در برنامه های پخش زنده فوتبال شبکه سوم سیما مد شده بود. نمایش شماره خط هر شناگر و رکورد جهان و المپیک آن رشته در استخر مسابقه شنا یکی دیگر از استفاده های ورزشی واقعیت افزوده است.

انواع واقعیت افزوده:

انواع مختلفی از فناوری واقعیت افزوده وجود دارد که هر کدام دارای اهداف و موارد کاربرد مختلفی هستند. در زیر ما به انواع استفاده های واقعیت افزوده در حوزه های مختلف اشاره خواهیم کرد.

واقعیت افزوده نشانگرمحور (marker based)

واقعیت افزوده نشانگرمحور که به آن تشخیص عکس هم گفته می شود، از دوربین و برخی از نشانگرهای مجازی مانند کد QR/2D استفاده می کند که در این حالت فقط زمانی که نشانگر توسط reader خوانده می شود، نتیجه حاصل می شود. کاربردهای نشانگر محور از یک دوربین روی دستگاه استفاده می کند تا نشانگر را از هر وسیله دیگر در فضای واقعی تشخیص بدهد. الگوهای متفاوت ولی ساده (مثل QR کدها)، به عنوان نشانگر مورد استفاده قرار می گیرند چرا که این کدها به راحتی تشخیص داده می شوند و نیاز نیروی پردازش خاصی برای خوانده شدن ندارند.

واقعیت افزوده بدون نشانگر (markerless)

واقعیت افزوده بدون استفاده از نشانگر، یکی از پرکاربردترین انواع واقعیت افزوده است. این نوع واقعیت افزوده همچنین به نام های واقعیت مجازی موقعیت محور، مکان محور یا GPS هم شناخته می شود. این نوع از واقعیت مجازی از یک دستگاه GPS، قطب نمای دیجیتالی، شاب سنج یا یک شتاب دهنده استفاده می کند. موارد یاد شده در دستگاه کار گذاشته شده اند و داده های مورد نیاز را برای اساس موقعیت مکانی شما فراهم می آورند. قدرت فوق‌العاده زیادی که در این نوع از واقعیت افزوده وجود دارد، قابل دسترس بودن و فراگیر بودن فوق‌العاده گوشی های هوشمند در عصر حاضر است که عملا کار شناسایی موقعیت را بسیار ساده کرده است. این نوع از واقعیت افزوده پرکاربردترین نوع آن برای نقشه برداری، پیدا کردن کسب و کارهای اطراف و بقیه کاربردهایی است که نیاز به مشخص کردن موقعیت دارند.

واقعیت افزوده تصویر محور (projection based)

واقعیت افزوده تصویرمحور با انداختن نور مصنوعی بر روی سطوح واقعی کار می کند. کاربردهای آن بر مینای تعامل انسانی است. به این صورت که نور بر روی سطوح واقعی تابانده می شود و عد تعامل انسانی (لمس) وارد کار می شود. تشخیص تعامل کاربر با تمایز نور تابانده شده توسط دستگاه دارای.اقعیت افزوده و نور ایجاد شده توسط فعالیت انسانی انجام می شود.

واقعیت افزوده بر اساس جای گذاری (superimposition based)

 به صورت کامل یا جزئی نمای اصلی یک جسم را با یک نمای جدید اضافه شده از همان جسم جایگزین می کند. تشخیص جسم در این نوع از واقعیت افزوده نقش اساسی ایفا می کند چرا که اگر این اتفاق نیفتد (شناسایی جسم) به طر کل جایگزینی نماها اتفاق نخواهد افتاد. یک نمونه بارز از این نوع واقعیت افزوده که شاید به آن برخورده باشید، کاتالوگ واقعیت افزوده مبلمان ایکیا است. با دانلود یک نرم‌افزار و اسکن کردن صفحات مشخصی از کاتالوگ با آن نرم‌افزار، کاربران می توانند مبلمان ایکیا را در خانه خود جایگزین کنند.

بخوانید: با 10 تا از بهترین برنامه های مدیریت پروژه آشنا شوید