تلفات استاندارد کانکتورهای فیبر نوری

FO connector loss

تلفات بعنوان مهم ترین پارامتر در کابل کشی فیبر نوری به شمار می رود و در هنگام طراحی شبکه های فیبر نوری باید حتما آن را محاسبه نمود. به طور کلی تلفات شامل دو نوع تلفات جایگذاری (Insertion Loss) و تلفات بازگشتی (Return Loss) می‌باشد. سیگنال فیبر نوری بیشتر مواقع در اتصال دهنده‌ها توسط این دو نوع تلفات تضعیف می‌شود. همانطور که در مطلب قبل انواع کانکتورها از لحاظ شکل ظاهری و اندازه بررسی شدند، در این مطلب کانکتورهای فیبر نوری از نظر تلفات جایگذاری و تلفات بازگشتی معرفی خواهند شد. یکی از روش های اتصال دو فیبرنوری به یکدیگر روش جوش اسپلایس می باشد که تلفات جایگذاری آن برابر با 0.3 دسیبل و تلفات بازگشتی آن بزرگتر مساوی با 60 دسیبل می‌باشد. همانطور که می‌دانید تلفات بازگشتی یک سیگنال با میزان تلفاتی که سیگنال برگشتی در کابل دارند سنجیده می شود که این مقدار هرچه بزرگتر باشد به این معنی است که سیگنال بازگشتی روی سیگنال اصلی تاثیر بسیار کمی دارد. اما تلفات جایگذاری برابر است با میزان تلفاتی که سیگنال در طول مسیر تا گیرنده دارد و هرچه مقدار ان کمتر باشد بهتر است.

مقادیر استاندارد برای تلفات

استاندارد 91753IEC که در ماه مارس سال 2007 به تصویب رسید، نسلی کاربردگرا برای المان‌های اتصال دهنده در شبکه‌های فیبرنوری را توصیف می کند (جدول 34 را ببینید). شناسایی شفاف مطابق با درجه بندی‌ها و روش‌های آزمون توسط طراحان IEC و مسئولین شبکه در خلال انتخاب نیازهای پروژه شامل اتصال دهنده‌ها، کابل‌های اتصال و پیگتیل‌ها ضروری است. شرکت‌های مخابراتی و مراکز داده می‌توانند بر اساس استفاده و سرعت بخشیدن به فرآیند خرید، طبقه بندی فیبر نوری را مشخص کنند. همچنین این شرکت‌ها از خریداری تجهیزات بیش از حد نیاز اجتناب می‌کنند زیرا، موجب تغییر تلفات مشخص شده می‌شوند.

آخرین کاتالوگ مقررات بر مبنای استاندارد IEC 61573 نوشته شده است این استاندارد میزان تلفات را مشخص می‌کند. بعلاوه استانداردهای IEC 61755-3-1 و IEC 61755-3-2 – مشخصات هندسی اتصال دهنده‌های فیبر نوری را مشخص می‌کنند. تعاملات این سه استاندارد مبنایی برای سازگاری اتصال دهنده‌های فیبر نوری تولید شده توسط سازندگان مختلف و همچنین مشخص کردن مقدار تلفات بی اثر آن‌ها است.

نمای کلی ضوابط کارایی و کلاس کارایی جدید برای انتقال اطلاعات در اتصال دهنده‌های فیبر نوری مطابق با IEC 61753 است. تعریف درجه بندی A هنوز نهایی نشده است. ضوابط درباره فیبرنوری چند حالته همچنان مورد بحث و بررسی است.

از لحاظ تئوری در تلفات جایگذاری درجه بندی‌ها (از A تا D) می‌توانند با تلفات بازگشتی (Return Loss) ترکیب شوند. با این حال درجه بندی A/4 مفهومی ندارد و به همین دلیل جدول زیر ترکیب این دو درجه بندی را در موارد ممکن نشان می‌دهند:

استانداردهای کابل فیبر نوری

استاندارد 6 گروه متفاوت را برای فیبر نوری مشخص کرده است. OM1, OM2, OM3, OM4, OS1, OS2.

تمام فیبرهای نوری می‌توانند به روش‌های مختلفی محافظت شوند و دسته بندی جدیدی در انواع کابل فیبر نوری را معرفی کنند. ابتدا کابل‌ها متناسب با کاربرد در فضای داخلی، فضای بیرونی یا هردو، دسته بندی می‌شوند و سپس بر اساس این دسته بندی تکنولوژی ساخت آنها تعیین می‌شود؛ Loose Tube (LT) و Tight Buffer (TB). در جدول شماره 39 شمای کلی از انواع کابل‌های مورد استفاده و نحوه نامگذاری و تکنولوژی ساخت آنها نشان داده شده است.