هوشمند
وب هوشمند
از دوستان هوش مصنوعی گرفته که درک عاطفی دارند تا تجربیاتی که به زبان بدن شما پاسخ می‌دهند، به زودی شاهد پیشرفته‌ترین و هیجان‌انگیزترین تعامل بشر با کامپیوتر خواهیم بود که توسط وب هوشمند عاطفی صورت می‌گیرد. برای درک آینده‌ای که از آن سخن می‌گوییم، ابتدا باید سری به گذشته‌های دور خود بزنیم. تقریبا دو میلیون سال قبل از انسان اولیه، در آفریقا، پیش ماده اولیه به انسان را یافتیم. این ماده هومینید یا انسان‌ساها نام دارند.
انسان‌ساها برای بقا تحت فشارهای تکاملی شدیدی بوده اند و به خاطر منابع کمی که وجود داشت، به شدت با گروه‌های دیگر رقابت می‌کردند. وقتی صد هزار نسل بعدی انسان‌ساها را مورد بررسی قرار می‌دهیم. گاهی اوقات به اتفاقات جالبی برمی‌خوریم: انسان‌ساها برای زنده ماندن خود را با شرایط سازگار می‌کردند.
موضوع جالب این است که چگونه چنین کاری را یاد گرفتند؛ بیشتر این حجم عصبی به راه‌های بدیعی از همکاری با یکدیگر اختصاص داده شده بود: برنامهریزی مشارکتی، زبان، پیوستگی والد-کودک، دانش اجتماعی و همدردی.
از نظر روانشناسی در تکامل مغز، لحظه‌ای که یاد گرفتیم از ابزارها استفاده کنیم، چندان اهمیت ندارد؛ بلکه در واقع نیاز به همکاری با یکدیگر برای زنده ماندن و بقا بود، که برنامهریزی مغز ما را هدایت می‌کرد.
کمی سریع تر پیش رویم
60 سال قبل، محققین به صفات و ویژگی‌هایی علاقه‌مند شدند که ممکن بود بتوانند موفقیت حرفه‌ای را از پیش تعیین کنند، از این رو تحقیقی را با 80 دانشجوی دکترا انجام دادند. محققین از آن‌ها خواستند تا تست‌های شخصیت‌شناسی، تست‌های آی‌کیو و مصاحبه‌ها را کامل کنند.
40 سال بعد، دوباره با همین افراد که در تحقیق شرکت کرده بودند، تماس گرفتند و موفقیت حرفه‌ای آنان را مورد ارزیابی قرار دادند.
برخلاف آنچه انتظار می‌رفت، دریافتند که ارتباط بین موفقیت و هوش چندان قابل توجه نیست. بلکه در تعیین موفقیت حرفه‌ای، مهارت هوش عاطفی 4 برابر مهمتر از آی کیو است. هوش عاطفی در واقع توانایی تشخیص، درک و عمل طبق احساسات خودمان و دیگران است.
از روزی که متولد شده‌ایم تا روزی که از دنیا برویم. سیم‌کشی عمیق مغز انسان پیش شرط ما برای درک کردن و درک شدن در شرایط عاطفی است.
تعجبی ندارد که اغلب در مورد وب امروزی احساس ناامیدی می‌کنیم: دقیقا برخلاف برنامه‌نویسی‌های طبیعی، وب مدرن با عبارت‌های باینری سرو کار دارد.
ناامیدی‌های ما عمیقا ریشه در این احساس دارد که تکنولوژی واقعا نمی‌داند ما سعی داریم چه چیزی از آن بپرسیم. مدتهاست که داشتن یک وب هوشمند عاطفی همانند داستا‌ن‌های علمی تخیلی به نظر می‌رسد.
اما ما این وب را به مؤلفه‌های فردی‌اش یعنی توانایی تشخیص، شناسایی و عمل طبق ورودی عاطفی تجزیه کردیم و متوجه شدیم که چگونه می‌توان هوش عاطفی را برنامهریزی کرد.
حال ببینیم مردم امروزه این کار را چگونه انجام می دهند.
زبان طبیعی (وب هوشمند)
در 100 سال گذشته مجبور بودیم روش طبیعی برقراری ارتباط را تقویت کنیم تا ماشین‌ها بفهمند منظور ما چیست- از سوییچ‌های باینری به MS-DOS گرفته، تا رابط‌های POINT-AND.CLICK. به هر حال هر چند سال یک بار شاهد یک جهش بزرگ رو به جلو هستیم که به ما امکان می‌دهد با روش‌های طبیعی‌تر با ماشین‌ها رابطه برقرار کنیم.
با کارهای ساده‌تر شروع می‌کنیم. Meet Amy، باتی که می‌توانید در ایمیل‌های خود کپی کنید تا به شما در زمان‌بندی جلسات تان کمک کند. پیچیدگی‌های نحوه صحبت کردن شما را درک می کند و دوم این که می‌تواند به روش‌هایی پاسخ دهد که بیانگر درک عاطفی است و بعد بات‌های محاوره‌ای که بسیار جالب‌تر چت بات‌های نژادپرست مایکروسافت آشنا هستیم.
اما احتمالا کم‌تر با تجربیاتی شبیه Deep-Drumpf آشنایی داریم؛ یک بات توییتری که از شبکه عصبی استفاده می‌کند که برای آنالیز محتوای توییت‌های دونالد ترامپ آموزش داده شده و توییت‌های اصلی ایجاد می‌کند تا از او تقلید کند.
زبان چهره
حالت‌های چهره، از جمله قدرتمندترین ابزارهای متحول کننده‌ای هستند که در اختیار ما قرار دارند. ما از آن‌ها به صورت طبیعی و با سرعت باورنکردنی برای رمزگشایی و انتقال اطلاعات اجتماعی استفاده می‌کنیم.
فناوری تشخیص چهره هوشمند در حال حاضر توسط شبکه‌های اجتماعی برای انجام کارهایی همچون شناسایی خودکار دوستان‌تان در عکس و ایجاد افکت چهره استفاده می شود.
karios یک ابزار تشخیص چهره است که به حرکات ریز چهره شما نگاه می‌کند تا احساسات شما را ا دقت باور نکردنی بفهمد. مایکروسافت EmoVu و دیگران دارای APIهایی برای تشخیص احساسات هستند که می‌توانید امروزه از آن‌ها استفاده کنید. هوش عاطفی buzzfeed را تصور کنید که می‌تواند با تماشای چهره شما بگوید از خواندن چه مقالاتی لذت می‌برید و خودش را با آن مقالات منطبق می‌کند.
این APIها تجربیاتی را می‌سازند که می‌توانند بر پایه وضعیت عاطفی کاربر سازگار شوند.
گوگل با Movidius کار می‌کند و اپل، شرکت Emotient را خریداری کرده تا احساس عاطفی را به دوربین‌های جلویی منتقل کنند.
زبان بدن
این تصور که وب روزی بتواند تجربیات را براساس زبان بدن تنظیم کند، ممکن است یک افسانه علمی تخیلی به نظر برسد. اما امروزه فناوری‌های انجام این کار اینجا هستند. با نصب Granify در وب‌سایت خود می‌توانید سعی کنید احساسات کاربران را براساس حرکات ریزمکان‌نمای آن‌ها تشخیص دهید.
مایکروسافت با فناوری pre-touch خود اخیراً نشان داده است که چگونه دستگاه‌های آینده‌اش می‌توانند از روی قراین، قبل از آن که انگشت شما صفحه نمایش را لمس کند، واکنش نشان دهد و موجب شوند رابط‌ها با زبان بدن منطبق شوند.
به علاوه، دستگاه‌های پوشیدنی دائما تغییرات روانشناسی و جنبشی را در بدن اندازه‌گیری می‌کنند تا اطلاعات تشخیصی منحصر به فردی را ایجاد کنند.
feel و spire دو پوشیدنی هستند که به نظر می‌رسد می توانند خلق و خوی شما را دنبال کنند و تجربیات منحصر به فردی را براساس آنچه احساس می کنید، ایجاد نمایند.
Nymi می‌تواند سرعت و ریتم قلب را تشخیص دهد. این سه دستگاه با زبان طبیعی بدن همدردی می‌کنند تا تجربیات جدید کاربر را شکل دهند.
بخوانید: آینه کامپیوتری هوشمند برای کنترل خانه
بدون دیدگاه