کشتیرانی

صنعت کشتیرانی، کم سرعت ترین بخش صنعت حمل و نقل است که می تواند از فناوری RFID استفاده کند. در حالی که ارتش آمریکا نیازمند استفاده از این فناوری برای شناسایی محموله هایی است که تجهیزات نظامی جا به جا می کنند، استفاده عمومی از این فناوری در کشتیرانی نیازمند آن است که یک سری مشکلات و موانع مرتفع شود. به عنوان مثال محل قرار دادن تگ ها به صورتی که بر روی کانتینترهای دریایی قابل خوانش باشد، یکی از مشکلات اساسی است. بارگیری و همچنین پیاده کردن این کانتینترها از کشی های بزرگ هم غالبا با جرثقیل های غول پیکر انجام می شود و احتمال آسیب دیدن تگ ها طی این نقل و انتقالات وجود دارد. و مشکل تکراری ای که وجود دارد این است که دستگاه های خوانش RFID را کجا می توان مستققر کرد؟
حمل و نقل ریلی زمانی که موضوع بحث امکان ردگیری محموله ها بود، با سوالات مشابهی رو به رو می شد- تگ ها را کجا قرار بدهیم تا توسط دستگاه خوانش، قابل رویت و خواندن باشد؟ این سوال ها باید قبل از این که صنعت کشتیرانی به سمت استفاده انبوه از این فناوری برود، پاسخ داده شوند و نکته ای که شاید مهم تر باشد این است که استفاده از این فناوری باید توسط فعالان صنعت کشتیرانی مورد قبول و اجماع قرار بگیرد.

عوارض بین راهی
مورد پذیرش قرار گرفتن آر اف آی دی در زمینه عوارض بین راهی یکی از مهم ترین فاکتورها در زمینه پذیرش کلی این فناوری در بین عام مردم است. اولین داستان های موفقیت آر اف آی دی در این حوزه در پل سن دیگو شکل گرفت، موفقیت دیگری در نیواورلئان، جاده دیگری در دالاس و به طور کل هر جا ایده جاده ای که در آن با کمک آر اف آی دی عوارض به صورت خود به خود پرداخت می شود، اجرا شده، RFID با موفقیت همراه بوده است. یکی از بزرگترین چالش ها برای پذیرش این فناوری، تعداد بسیار زیاد پروتکل تگ هاست و این که هیچ فروشنده ای حاضر نیست رموز و اسرار کارهای اجرایی اش را فاش کند. یک مساله اساسی که در همه سیستم های آر اف آی دی که در شهرها و جاده های مختلف پیاده شده بود، اهمیت زیادی داشت، سرعت بالای ارتباط برقرار کردن بین تگ و دستگاه خوانش، دقت بالا و مهم تر از همه قابلیت خوانش چند تگ در آن واحد (احتمال عبور همزمان چند ماشین از جلوی دستگاه خوانش در بزرگراه ها) بود.
مشکل پروتکل های چندگانه (خوانش چند تگ به صورت همزمان) زمانی اهمیت بیشتری پیدا کرد که کنسرسیوم ادارات مالیات در شمال شرقی آمریکا، RFID را به عنوان یک راه حل احتمالی برای صنعت حمل و نقل در پل ها، تونل ها، و جاده هایی که عوارضی داشتند، معرفی کرد.
بزرگترین نگرانی سازمان های مالیاتی رسیدن به یک پروتکل عمومی (با قابلیت به اشتراک گذاشتن پروتکل های مختلف بین ادارات) بود. به دلیل این که فروشندگان در برابر به اشتراک گذاشتن اطلاعات محصولشان مقاومت می کردند، آر اف آی دی با سرعت کمی در شمال شرق آمریکا مورد پذیرش قرار گرفت. در برخی موارد فروشندگان مجوز فروش محصولات خود را به فروشندگان دیگر می دادند و در برخی موارد دیگر، فروشنده تگ های دو پروتکلی ارائه می کرد که می توانست در کاربردهای مختلفی مورد استفاده قرار بگیرد. مشکلات مختلف به مرور زمان مرتفع شد و امروزه ده ها هزار تراکنش با کمک RFID فقط در منطقه شمال شرق آمریکا با استفاده از پروتکل تگ عمومی انجام می شود.

حمل و نقل یک داستان موفقیت آمیز برای آر اف آی دی (RFID) است
در کل، صنعت حمل و نقل یک داستان موفقیت آمیز از اجرای فناوری RFID در مقیاس گسترده است. در حالی که حمل و نقل و عوارض بازیگران عمده این داستان هستند، جنبه های دیگر این صنعت نیز در حال رشد و توسعه هستند.