استاندارد

در مطلب قبل با انواع سامانه و زیرسامانه‌های کابل کشی در استاندارد ISO24764 و جزییات آنها آشنا شدیم. در این مطلب قصد داریم به جزییات بیشتر در مورد این زیر سامانه ها و سامانه ها بپردازیم.
مطابق با استاندارد ISO24764 سامانه های توزیع منطقه‌ای (Zone Distribution)، توزیع اصلی (Main Distribution) و نقطه توزیع محلی (Local Distribution Point) حتما باید در یک مکان ثابت و قابل دسترس در درون دیتاسنتر باشند اما رابط شبکه خارجی می‌تواند در یک مکان ثابت در داخل یا خارج از دیتاسنتر قرار گیرد. ممکن است شما دو توزیع کننده را با یکدیگر ادغام کنید و در طراحی خود تنها از یک توزیع کننده استفاده کنید. این کار بستگی به حجم دیتاسنتر (Data Center) شما دارد اما توجه داشته باشید که مطابق با استاندارد ISO 24764 هر دیتا سنتر حتما باید یک توزیع کننده اصلی (Main Distributor) داشته باشد. بدین ترتیب شما می‌توانید از یک توزیع کننده اصلی به عنوان توزیع کننده منطقه‌ای نیز استفاده کنید.
افزونگی دیتاسنترها از موارد مهم دیگری است که در طراحی زیرساخت آن باید بدان توجه شود. افزونگی به این دلیل صورت می‌گیرد که قابلیت اطمینان از برقراری اتصال در دیتا سنتر همواره وجود دارد. در واقع هدف اصلی از افزونگی در دیتاسنتر این است که اگر یک زیرساخت ارتباطی بین توزیع کننده منطقه (ZD) و توزیع کننده اصلی (MD) یا توزیع کننده اصلی (MD) با رابط خارجی شبکه خراب شد، ارتباط بین این دو سامانه از طریق یک زیرسامانه کابل کشی افزونه کماکان برقرار باشد. شکل زیر نمونه‌ای از یک طراحی دیتا سنتر (Data Center) افزونه را نشان می‌دهد.

همچنین شما می‌توانید از یک نقطه توزیع محلی (LDP) بین توزیع کننده منطقه‌ای (ZD) و پریز تجهیزات استفاده کنید. این کار زمانی صورت می‌گیرد که شما می‌خواهید جابجایی را در آینده داشته باشید یا ممکن است شما بخواهید ظرفیت خود را در آینده افزایش دهید. بدین ترتیب نقطه توزیع محلی (LDP) به شما کمک می‌کند تا تغییرات کابل کشی در آینده را بسیار آسان تر انجام دهید. نکته قابل توجه در استفاده از نقطه توزیع محلی (LDP) آن است که این سامانه باید بصورت اتصال متقابل استفاده کرد و هرگز نباید آن را به صورت یک اتصال متقاطع به کار برد. معادل نقطه توزیع محلی در استاندارد ISO24764 را می‌توان با نقطه تجمیع در استاندارد ISO 11801 معادل دانست با این تفاوت که حد اکثر ناحیه کاری تحت پوشش نقطه تجمیع در استاندارد ISO11801 12 ناحیه کاری بوده اما در استاندارد ISO24764 در مورد تعداد پریز تجهیزات پشتیبانی شده توسط یک نقطه توزیع محلی (LDP) چیزی نگفته است.

رابط ها

1- رابط تجهیزات و رابط تست‌ها

رابط های تجهیزات پتانسیلی برای مراکز داده (دیتا سنترها) در انتهای زیر سیستم های کابل کشی قرار دارند (که در شکل 1 نشان داده شده است). یک LDP نمی تواند یک رابط تجهیزات برای یک سیستم کابل کشی عمومی فراهم کند.

رابط تست پتانسیلی برای مراکز داده (دیتا سنترها) در انتهای زیر سیستم های کابل کشی و در LDP، در صورت وجود (همانطور که در شکل 1 نشان داده شده است) قرار دارد.

2- کانال ها و لینک ها

کانال، مسیر انتقال بین تجهیزات مرکز داده مانند سوئیچ ها و سرورها است (EQP در شکل 5). یک کانال معمولی در یک مرکز داده شامل زیرسیستم های کابل کشی توزیع منطقه‌ای همراه با پچ کوردهای تجهیزات در انتهای هرکدام است. برای دستیابی به سرویس های طولانی تر کانال باید توسط اتصال دو یا چند زیرسیستم (مانند پچ کوردها و پچ کوردهای تجهیزات) تشیکیل شود. عملکرد کانال از اتصالات تجهیزات با کاربرد خاص مستثنی است.
پیوند دائمی (permanent link) مسیر انتقال یک زیرسیستم کابل کشی نصب شده از جمله سخت افزار اتصال در انتهای کابل نصب شده است. در یک زیرسیستم کابل کشی توزیع منطقه‌ای مرکز داده (دیتا سنتر) پیوند دائمی (permanent link) شامل EO، یک کابل LDP اختیاری، یک LDP اختیاری، کابل توزیع منطقه‌ای و سربندی کابل توزیع منطقه‌ای در توزیع کننده منطقه‌ای است. لینک دائمی (permanent link) شامل اتصالات در انتهای کابل کشی نصب شده است.

1- الف- کابل کشی توزیع منطقه‌ای

1- ب- کابل کشی توزیع اصلی

1- ج- کابل کشی دسترسی منطقه به توزیع کننده مطابق با ISO/IEC 11801

1- د- کابل کشی دسترسی شبکه از MD به ENI

نکته: جایی که EQP به ENI متصل می شود در خارج از محوطه ای است که مراکز داده (دیتا سنترها) در آن قرار می‌گیرند. پچ کوردهای اتصال معمولاً شامل ترکیبی از کابل های ثابت و کابل هایی است که خارج از مبحث این استاندارد هستند. در چنین مواردی اتصال به EQP ممکن است یک TI را فراهم نکند.

شکل 1- رابط‌‌های تست و تجهیزات

ابعاد و پیکربندی

توزیع کننده ها
تعداد و نوع زیرسیستم هایی که در یک اجرای کابل کشی عمومی به کار می رود، بستگی به طرح و اندازه مرکز داده (دیتا سنتر) دارد و بر اساس استراتژی کاربر است.
طراحان و توزیع کنندگان باید اطمینان حاصل کنند که طول پچ کورها، جامپرها و پچ کوردهای تجهیزات به حداقل می رسد و مدیریت باید تضمین دهد که طول‌های طراحی در طول عملیات حفظ می‌شود. مدیریت باید اطمینان حاصل کند که الزامات ISO / IEC 11801 در مورد ترکیب انواع فیبرها نوری در توزیع کننده‌ها رعایت شده است. توزیع کننده‌ها باید به گونه ای قرار بگیرند که طول کابل با الزامات عملکرد کانال در بند 6 (برای آشنایی بیشتر با جزئیات این بند در مطالب بعدی با ما همراه باشید) مطابقت داشته باشد.
در مواردی که اجزای بیان شده در بند های 8، 9 و 10 مورد استفاده قرار می‌گیرند، توزیع کننده‌ها باید مطابق پیاده سازی مراجع (reference implementations) در بند 7 قرار بگیرند. (در ادامه این بندها مورد بررسی قرار می‌گیرند) در صورت استفاده از سایر اجزاء، توزیع کننده‌ها بایستی به گونه ای قرار گیرند که درجه عملکرد مناسبی از بند 6 (الزامات عملکرد) حاصل شود. 
کارکرد توزیع کننده‌های چندگانه ممکن است در یک توزیع کننده واحد ترکیب شود. به عنوان مثال، MD ممکن است نقش ZD را ایفا کند. در هر حال، در هر مرکز داده (دیتا سنتر) حداقل یک MD باید وجود داشته باشد.

افزونگی (Redundancy)

باید به انعطاف پذیری مرکز داده با توجه به زیرساخت های کابلی توجه شود. این موضوع با زیاد شدن توزیع کننده ها، کابل کشی و مسیرهای عبور آن ها بیشتر اهمیت پیدا کند.
در شرایط خاص، به عنوان مثال به دلایل امنیتی یا قابلیت اطمینان، افزونگی ممکن است در طراحی کابل کشی ایجاد شود. شکل 1 یکی از چندین نمونه ممکن از اتصال عناصر کاربردی در چارچوب ساخت یافته را نشان می دهد که چنین حفاظتی در برابر شکست را در یک یا چند بخش از زیرساخت کابل کشی فراهم می کند.

شکل 1- اتصال عناصر کاربردی فراهم کردن افزونگی

علاوه بر این، افزونگی ممکن است با استفاده از کابل های چندگانه بین توزیع کننده‌ها، با کابل هایی که در مسیرهای مختلفی هستند، فراهم شود.
نکته: اتصال دو ZD علاوه بر اتصال بین MD و ZD است و جایگزینی برای اتصال MD به ZD نیست.

رابط خارجی شبکه

ENI یک سربندی از کابل کشی دسترسی شبکه ارائه می دهد که اتصال سرویس‌های خارجی را برای کابل کشی دسترسی شبکه همان طور که در شکل 2 نشان داده شده است، فراهم می‌کند.
نکته: ارائه دهندگان سرویس چندگانه باید مسیرهای مختلفی را برای هر یک از ENI های چندگانه داشته باشند. ENI باید مطابق بند 9 باشد.

  شکل 2- نمونه‌ای از اتصالات کابل کشی سرویس خارجی به ENI 

کابل‌ها
نوع کابل مورد استفاده در پیاده سازی مرجع بند 7 در بند 8 مشخص شده است. (در مطالب بعدی در مورد این بندها بیشتر توضیح خواهیم داد)

پچ کوردهای تجهیزات
پچ کوردهای تجهیزات غیر دائمی هستند و می توانند کاربرد خاص داشته باشند.

پچ کوردها و جامپرها
پچ کوردها و جامپرها در پیاده سازی اتصالات متقاطع در توزیع کننده ها استفاده می‌شود. مشارکت عملکرد این کابل‌ها باید در طراحی کانال مورد توجه قرار گیرد. بند 7 راهنمایی در مورد طول پچ کورد یا جامپرها برای پیاده سازی مرجع کابل کشی عمومی ارائه می دهد.

پریز تجهیزات
طراحی کابل کشی عمومی باید برای EOSهایی ارائه شود که با تراکم بالا نصب می شوند و در مجاورات تجهیزات خاصی قرار می‌گیرند تا آن تجیهرات به آن ها متصل شوند. تعداد مؤلفه‌های کابل موجود در EO توسط این استاندارد محدود نمی شود.
یک گروه از EOها می توانند مستقیماً توسط ZDهای چندگانه، یا توسط ZDها از طریق LDPهای چندگانه به خدمت گرفته شوند. رابط EO ارائه شده باید مطابق با بند 9 باشد.

LDP
نصب یک LDP در کابل کشی توزیع منطقه بین ZD و EO ممکن است در صورتی که نیاز باشد چیزی به تجهیزات اضافه شود یا جابه‌جا شوند، مفید باشد. یک LDP بین یک ZD و هر EO مجاز است. LDP باید یک اتصال متقابل داشته باشد و نه اتصال متقاطع، چراکه LDP یک اتصال به هر کانال یا لینک اضافه می‌کند. به غیر از تجهیزات تغذیه DC، در منطقه LDP نباید هیچ تجهیز اکتیو دیگری قرار بگیرد. جایی که یک LDP مورد استفاده قرار می‌گیرد، باید برای پشتیبانی منطقه دیتا سنتری که برای ارائه خدمت در طول عمر عملیاتی از پیش تعیین شده خود طراحی شده است، ظرفیت کافی داشته باشد. منطقه خدمت ممکن است از نظر تعداد چار چوب‌ها / کابینت‌ها / محفظه‌ها تعریف شده باشد، مورد حمایت قرار گیرد و باید شامل حد مجازی برای رشد باشد.
در صورتی که الزامات بخش 5.5 برآورده شود، LDP(ها) ممکن است در حفره های سقف یا زیر کف قرار داشته گیرند. برای کابل کشی متعادل ، در هنگام برنامه ریزی طول کابل‌های بین ZD وLDP، باید اثر اتصالات چندگانه در مجاورت عملکرد انتقال مورد توجه قرار گیرد.

بخوانید: استاندارد کابل کشی دیتا سنتر (قسمت اول) | ISO 24764